Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στρατηγέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στρατηγέω

Structure: στρατηγέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: strathgo/s

Sense

  1. to be general, to be general of, to lead as general, to conduct, to do, as general, to be conducted
  2. claim'st, to command

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στρατήγω στρατήγεις στρατήγει
Dual στρατήγειτον στρατήγειτον
Plural στρατήγουμεν στρατήγειτε στρατήγουσιν*
SubjunctiveSingular στρατήγω στρατήγῃς στρατήγῃ
Dual στρατήγητον στρατήγητον
Plural στρατήγωμεν στρατήγητε στρατήγωσιν*
OptativeSingular στρατήγοιμι στρατήγοις στρατήγοι
Dual στρατήγοιτον στρατηγοίτην
Plural στρατήγοιμεν στρατήγοιτε στρατήγοιεν
ImperativeSingular στρατῆγει στρατηγεῖτω
Dual στρατήγειτον στρατηγεῖτων
Plural στρατήγειτε στρατηγοῦντων, στρατηγεῖτωσαν
Infinitive στρατήγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στρατηγων στρατηγουντος στρατηγουσα στρατηγουσης στρατηγουν στρατηγουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στρατήγουμαι στρατήγει, στρατήγῃ στρατήγειται
Dual στρατήγεισθον στρατήγεισθον
Plural στρατηγοῦμεθα στρατήγεισθε στρατήγουνται
SubjunctiveSingular στρατήγωμαι στρατήγῃ στρατήγηται
Dual στρατήγησθον στρατήγησθον
Plural στρατηγώμεθα στρατήγησθε στρατήγωνται
OptativeSingular στρατηγοίμην στρατήγοιο στρατήγοιτο
Dual στρατήγοισθον στρατηγοίσθην
Plural στρατηγοίμεθα στρατήγοισθε στρατήγοιντο
ImperativeSingular στρατήγου στρατηγεῖσθω
Dual στρατήγεισθον στρατηγεῖσθων
Plural στρατήγεισθε στρατηγεῖσθων, στρατηγεῖσθωσαν
Infinitive στρατήγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στρατηγουμενος στρατηγουμενου στρατηγουμενη στρατηγουμενης στρατηγουμενον στρατηγουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστρατῆγουν ἐστρατῆγεις ἐστρατῆγειν*
Dual ἐστρατήγειτον ἐστρατηγεῖτην
Plural ἐστρατήγουμεν ἐστρατήγειτε ἐστρατῆγουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστρατηγοῦμην ἐστρατήγου ἐστρατήγειτο
Dual ἐστρατήγεισθον ἐστρατηγεῖσθην
Plural ἐστρατηγοῦμεθα ἐστρατήγεισθε ἐστρατήγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δὲ περὶ αὐτὸν οὕτω θρασεῖσ ἦσαν καὶ τὸ νίκημα ταῖσ ἐλπίσι προειληφότεσ ὥστε φιλονεικεῖν ὑπὲρ τῆσ Καίσαροσ ἀρχιερωσύνησ Δομίτιον καὶ Σπινθῆρα καὶ Σκηπίωνα διαμιλλωμένουσ ἀλλήλοισ, πέμπειν δὲ πολλοὺσ εἰσ Ῥώμην μισθουμένουσ καὶ προκαταλαμβάνοντασ οἰκίασ ὑπατεύουσι καὶ στρατηγοῦσιν ἐπιτηδείουσ, ὡσ εὐθὺσ ἄρξοντεσ μετὰ τὸν πόλεμον. (Plutarch, Caesar, chapter 42 1:4)
  • Λεύκολλοσ δ’ ἐπεὶ τὸ κατὰ γῆν εἴργαστο διὰ τοῦ λιμοῦ, ναῦσ ἐκ τῆσ Ἀσίασ ἀγείρασ διέδωκε τοῖσ ἀμφ’ αὑτὸν στρατηγοῦσιν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 11 6:1)
  • καὶ θάρσοσ ἦν ἀμφοτέροισ αὐτίκα καὶ ἐλπὶσ ἰσχυρά, τοσῶνδε στρατηγοῦσιν. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 12 1:5)

Synonyms

  1. claim'st

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION