Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στίζω

Structure: στίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: the Root is STIG, cf. e)/stigmai, stigmh/, etc.

Sense

  1. I mark.

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στίζω στίζεις στίζει
Dual στίζετον στίζετον
Plural στίζομεν στίζετε στίζουσιν*
SubjunctiveSingular στίζω στίζῃς στίζῃ
Dual στίζητον στίζητον
Plural στίζωμεν στίζητε στίζωσιν*
OptativeSingular στίζοιμι στίζοις στίζοι
Dual στίζοιτον στιζοίτην
Plural στίζοιμεν στίζοιτε στίζοιεν
ImperativeSingular στίζε στιζέτω
Dual στίζετον στιζέτων
Plural στίζετε στιζόντων, στιζέτωσαν
Infinitive στίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στιζων στιζοντος στιζουσα στιζουσης στιζον στιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στίζομαι στίζει, στίζῃ στίζεται
Dual στίζεσθον στίζεσθον
Plural στιζόμεθα στίζεσθε στίζονται
SubjunctiveSingular στίζωμαι στίζῃ στίζηται
Dual στίζησθον στίζησθον
Plural στιζώμεθα στίζησθε στίζωνται
OptativeSingular στιζοίμην στίζοιο στίζοιτο
Dual στίζοισθον στιζοίσθην
Plural στιζοίμεθα στίζοισθε στίζοιντο
ImperativeSingular στίζου στιζέσθω
Dual στίζεσθον στιζέσθων
Plural στίζεσθε στιζέσθων, στιζέσθωσαν
Infinitive στίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στιζομενος στιζομενου στιζομενη στιζομενης στιζομενον στιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στίξω στίξεις στίξει
Dual στίξετον στίξετον
Plural στίξομεν στίξετε στίξουσιν*
OptativeSingular στίξοιμι στίξοις στίξοι
Dual στίξοιτον στιξοίτην
Plural στίξοιμεν στίξοιτε στίξοιεν
Infinitive στίξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στιξων στιξοντος στιξουσα στιξουσης στιξον στιξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στίξομαι στίξει, στίξῃ στίξεται
Dual στίξεσθον στίξεσθον
Plural στιξόμεθα στίξεσθε στίξονται
OptativeSingular στιξοίμην στίξοιο στίξοιτο
Dual στίξοισθον στιξοίσθην
Plural στιξοίμεθα στίξοισθε στίξοιντο
Infinitive στίξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στιξομενος στιξομενου στιξομενη στιξομενης στιξομενον στιξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓στιζον έ̓στιζες έ̓στιζεν*
Dual ἐστίζετον ἐστιζέτην
Plural ἐστίζομεν ἐστίζετε έ̓στιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστιζόμην ἐστίζου ἐστίζετο
Dual ἐστίζεσθον ἐστιζέσθην
Plural ἐστιζόμεθα ἐστίζεσθε ἐστίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σκόπει δὴ καὶ τὴν ἡμετέραν πρόφασιν, κἂν εὑρ́ῃσ ἀτιμοτέραν, ἢ μικρῶν ἕνεκα ἡμᾶσ πολυπραγμονήσαντασ, στίξον λαβὼν καὶ γενοῦ Διονύσιοσ ἀντὶ Πλάτωνοσ εἰσ ἡμᾶσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 121:9)

Synonyms

  1. I mark

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION