Sense

1. a swathing band, swaddling-clothes, tokens by which a person is identified

Examples

• χρήσιμον ἀλλ’ ἐπιπόνωσ καὶ ταλαιπώρωσ ἀναδεχομένη τῶν σπαργάνων ἐρειπίοισ θάλπουσα καὶ ψύχουσα, καὶ πόνῳ πόνον ἐκ νυκτὸσ ἀλλάσσουσα τὸν μεθ’ ἡμέραν. (Plutarch, De amore prolis, section 4 5:1)
• ἔτι θερμὴ καὶ διαλγὴσ καὶ κραδαινομένη τοῖσ πόνοισ οὐχ ὑπερέβη τὸ νήπιον οὐδ’ ἔφυγεν, ἀλλ’ ἐπεστράφη καὶ προσεμειδίασε καὶ ἀνείλετο καὶ ἠσπάσατο, μηδὲν ἡδὺ καρπουμένη μηδὲ χρήσιμον ἀλλ’ ἐπιπόνωσ καὶ ταλαιπώρωσ ἀναδεχομένη, τῶν σπαργάνων ἐρειπίοισ θάλπουσα καὶ ψήχουσα, καὶ πόνῳ πόνον ἐκ νυκτὸσ ἀλλάσσουσα τὸν μεθ’ ἡμέραν. (Plutarch, De amore prolis, section 4 1:3)
• ἦν δὲ περὶ τὰσ τροφοὺσ ἐπιμέλειά τισ μετὰ τέχνησ, ὥστ’ ἄνευ σπαργάνων ἐκτρεφούσασ τὰ βρέφη τοῖσ μέλεσι καὶ τοῖσ εἴδεσιν ἐλευθέρια ποιεῖν, ἔτι δὲ εὔκολα ταῖσ διαίταισ καὶ ἄσικχα καὶ ἀθαμβῆ σκότου καὶ πρὸσ ἐρημίαν ἄφοβα καὶ ἄπειρα δυσκολίασ ἀγεννοῦσ καὶ κλαυθμυρισμῶν. (Plutarch, Lycurgus, chapter 16 3:1)
• δεινόν γ’ ὄνειδοσ σπαργάνων ἀνειλόμην. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 4:10)
• τούτων πρόμαντισ οὖσα, πολλὰ δ’, οἰόμαι, ψευσθεῖσα παιδὸσ σπαργάνων φαιδρύντρια, γναφεὺσ τροφεύσ τε ταὐτὸν εἰχέτην τέλοσ. (Aeschylus, Libation Bearers, episode, anapests 1:16)
• "πρὸσ γάρ τοι τῷ οὕτω κολακεύειν καὶ τὸ σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακολουθῶν ἀποπλάττεται παραγκωνίζων καὶ σπαργανῶν ἑαυτόν τοῖσ τριβωναρίοισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 722)

Similar forms

• σπαργάνοις (16)
• σπαργάνων (7)
• σπάργανα (5)
• σπάργαν (4)
• σπάργανον (4)
• σπαργανώσασα (2)
• σπαργανῶσαι (2)
• σπαργάνῳ (2)
• σπαργάνοισί (1)
• σπαργανῶν (1)
• σπαργανιῶτα (1)
• σπαργανοῦται‧ (1)
• σπάργανά (1)
• σπαργάνοισι (1)
• σπαργανίσασα (1)
• σπαργανοῦσιν (1)
• σπαργάνοισιν (1)
• σπαργανᾶν (1)
• σπαργανούσῃ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.