뜻

2. 쫓아내다, 몰아내다, 추방하다

1. to scare away
2. to drive away, clear away
3. to move rapidly, to be much agitated, vehemently excited
4. to strut, swagger, bustle, bustle off

예문

• καὶ νῦν ὥσπερ ἐπέμφθησ, σόβει ἐσ Αργοσ, εἶτα ἐσ τὴν Βοιωτίαν, μὴ καὶ πληγὰσ βραδύνων λάβῃσ ὀξύχολοι γὰρ οἱ ἐρῶντεσ. (Lucian, Dialogi deorum, 4:4)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 4:4)

• οἰκίαν ᾠκοδόμηκεν Ἐλευσῖνι τοσαύτην ὥστε πᾶσιν ἐπισκοτεῖν τοῖσ ἐν τῷ τόπῳ, καὶ εἰσ μυστήρια τὴν γυναῖκ’ ἄγει, κἂν ἄλλοσέ ποι βούληται, ἐπὶ τοῦ λευκοῦ ζεύγουσ τοῦ ἐκ Σικυῶνοσ, καὶ τρεῖσ ἀκολούθουσ ἢ τέτταρασ αὐτὸσ ἔχων διὰ τῆσ ἀγορᾶσ σοβεῖ, κυμβία καὶ ῥυτὰ καὶ φιάλασ ὀνομάζων οὕτωσ ὥστε τοὺσ παριόντασ ἀκούειν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 206:3)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 206:3)

• ὅστισ δ’ εἰσ ὅσον ἥκει δυνάμεωσ ἐξεπιστάμενοσ πρὸσ τοῦτο καὶ τὴν ἀξίαν φρονεῖ, καὶ μηδὲν πλέον μήτε ζητεῖ μήτε θηρᾶται, τοῦτον ἀκριβῶσ τὸν τῆσ ἐλευθερίασ ὁρ́ον πληροῦν, ὥσπερ γε κἀν χρήμασιν ὅστισ μὲν οἶμαι πλείω τῶν ὑπαρχόντων τὸν ὄγκον περιβάλλεται καὶ περινοστῶν σοβεῖ διὰ κενῆσ, καὶ τοῦτ’ ἐσπούδακεν ἐξαπατᾶν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, ἀλαζόνα που καλοῦμεν καὶ βλᾶκα καὶ χαῦνον τοὺσ τρόπουσ· (Aristides, Aelius, Orationes, 3:7)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 3:7)

유사 형태

• σοβεῖν (8)
• σοβεῖ (2)
• σοβείτω (1)
• σοβεῖς (1)
• σόβει (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.