Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σκιρτάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σκιρτάω σκιρτήσω

Structure: σκιρτά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: skai/rw

Sense

  1. to spring, leap, bound

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκίρτω σκίρτᾳς σκίρτᾳ
Dual σκίρτᾱτον σκίρτᾱτον
Plural σκίρτωμεν σκίρτᾱτε σκίρτωσιν*
SubjunctiveSingular σκίρτω σκίρτῃς σκίρτῃ
Dual σκίρτητον σκίρτητον
Plural σκίρτωμεν σκίρτητε σκίρτωσιν*
OptativeSingular σκίρτῳμι σκίρτῳς σκίρτῳ
Dual σκίρτῳτον σκιρτῷτην
Plural σκίρτῳμεν σκίρτῳτε σκίρτῳεν
ImperativeSingular σκῖρτᾱ σκιρτᾶτω
Dual σκίρτᾱτον σκιρτᾶτων
Plural σκίρτᾱτε σκιρτῶντων, σκιρτᾶτωσαν
Infinitive σκίρτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκιρτων σκιρτωντος σκιρτωσα σκιρτωσης σκιρτων σκιρτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκίρτωμαι σκίρτᾳ σκίρτᾱται
Dual σκίρτᾱσθον σκίρτᾱσθον
Plural σκιρτῶμεθα σκίρτᾱσθε σκίρτωνται
SubjunctiveSingular σκίρτωμαι σκίρτῃ σκίρτηται
Dual σκίρτησθον σκίρτησθον
Plural σκιρτώμεθα σκίρτησθε σκίρτωνται
OptativeSingular σκιρτῷμην σκίρτῳο σκίρτῳτο
Dual σκίρτῳσθον σκιρτῷσθην
Plural σκιρτῷμεθα σκίρτῳσθε σκίρτῳντο
ImperativeSingular σκίρτω σκιρτᾶσθω
Dual σκίρτᾱσθον σκιρτᾶσθων
Plural σκίρτᾱσθε σκιρτᾶσθων, σκιρτᾶσθωσαν
Infinitive σκίρτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκιρτωμενος σκιρτωμενου σκιρτωμενη σκιρτωμενης σκιρτωμενον σκιρτωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκιρτήσω σκιρτήσεις σκιρτήσει
Dual σκιρτήσετον σκιρτήσετον
Plural σκιρτήσομεν σκιρτήσετε σκιρτήσουσιν*
OptativeSingular σκιρτήσοιμι σκιρτήσοις σκιρτήσοι
Dual σκιρτήσοιτον σκιρτησοίτην
Plural σκιρτήσοιμεν σκιρτήσοιτε σκιρτήσοιεν
Infinitive σκιρτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σκιρτησων σκιρτησοντος σκιρτησουσα σκιρτησουσης σκιρτησον σκιρτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σκιρτήσομαι σκιρτήσει, σκιρτήσῃ σκιρτήσεται
Dual σκιρτήσεσθον σκιρτήσεσθον
Plural σκιρτησόμεθα σκιρτήσεσθε σκιρτήσονται
OptativeSingular σκιρτησοίμην σκιρτήσοιο σκιρτήσοιτο
Dual σκιρτήσοισθον σκιρτησοίσθην
Plural σκιρτησοίμεθα σκιρτήσοισθε σκιρτήσοιντο
Infinitive σκιρτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σκιρτησομενος σκιρτησομενου σκιρτησομενη σκιρτησομενης σκιρτησομενον σκιρτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκῖρτων ἐσκῖρτᾱς ἐσκῖρτᾱν*
Dual ἐσκίρτᾱτον ἐσκιρτᾶτην
Plural ἐσκίρτωμεν ἐσκίρτᾱτε ἐσκῖρτων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσκιρτῶμην ἐσκίρτω ἐσκίρτᾱτο
Dual ἐσκίρτᾱσθον ἐσκιρτᾶσθην
Plural ἐσκιρτῶμεθα ἐσκίρτᾱσθε ἐσκίρτωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢ σκιρτώντων ζώων δρόμοσ ἀθεώρητοσ ἢ ὠρυομένων ἀπηνεστάτων θηρίων φωνὴ ἢ ἀντανακλωμένη ἐκ κοιλοτάτων ὀρέων ἠχώ, παρέλυεν αὐτοὺσ ἐκφοβοῦντα. (Septuagint, Liber Sapientiae 17:19)
  • κύνα δὲ ὠκεῖαν εἰ μὴ ὁρῶσαν ἐπιλύσειασ, πλάζεται καὶ σκιρτᾷ καὶ ἔκφρων γίγνεται καὶ ἀνασοβεῖται. (Arrian, Cynegeticus, chapter 25 5:1)
  • ἀλλ’ εἶ’ ἁπαξάπαντεσ ἐξ ἑνὸσ λόγου ὀρχεῖσθε καὶ σκιρτᾶτε καὶ χορεύετε· (Aristophanes, Plutus, Episode 3:9)
  • ὡσ ἐγὼ σκιρτῶ πάλαι ὅπου ῥοδόπνοα στρώματ’ ἔστι, καὶ λούμενοσ μύροισ ψακαστοῖσ, φησὶν Ἔφιπποσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 30 2:1)
  • πᾶσ δὲ κατ’ οἴκουσ μάττει, πέττει, τίλλει, κόπτει, τέμνει, δεύει, χαίρει, παίζει, πηδᾷ, δειπνεῖ, πίνει, σκιρτᾷ, λορδοῖ, κεντεῖ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 67 4:4)

Synonyms

  1. to spring

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION