Sense

1. bearing a staff or sceptre, sceptred
2. a wand-bearer

Examples

• καλὸν μὲν ὦν θέημα τοιαύτη γυνὴ ἄλλοισι, τῷ δ ἔχοντι γίγνεται κακόν ἢν μή τις ἢ τύραννος ἢ σκηπτοῦχος ᾖ, ὅστις τοιούτοις θυμὸν ἀγλαϊ´ζεται. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 68)
• εἰς τὴν πόλιν τῶν Μύρων τῆς Λυκίας Καλλιχόρου τόδε τεῖχος ἀνηέξησε πόληος Μαρκιανὸς σκηπτοῦχος, ὑπ ἐννεσίῃσιν ὑπάρχου Παλλαδίου, θεσμοῖς τε περίφρονος Ἀρτεμεῶνος: (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 21)
• τοῦτο δὲ πᾶσιν ἔδειξεν ἐμὸς σκηπτοῦχος ἀμύμων, δῃώσας σακέεσσιν Ἰσαυρίδος ἔθνεα γαίης. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 81:1)
• μή τις ἔτι πρόφρων ἀγανὸς καὶ ἤπιος ἔστω σκηπτοῦχος βασιλεύς, μηδὲ φρεσὶν αἴσιμα εἰδώς, ἀλλ αἰεὶ χαλεπός τ εἰή καὶ αἴσυλα ῥέζοι: (Homer, Odyssey, Book 2 20:2)
• "Ζεῦ πάτερ ἠδ ἄλλοι μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες, μή τις ἔτι πρόφρων ἀγανὸς καὶ ἤπιος ἔστω σκηπτοῦχος βασιλεύς, μηδὲ φρεσὶν αἴσιμα εἰδώς, ἀλλ αἰεὶ χαλεπός τ εἰή καὶ αἴσυλα ῥέζοι: (Homer, Odyssey, Book 5 2:1)

Similar forms

• σκηπτούχων (10)
• σκηπτοῦχος (7)
• σκηπτοῦχοι (4)
• σκηπτουχίας (1)
• σκηπτοῦχός (1)
• σκηπτούχοιο (1)
• σκηπτουχίᾳ (1)
• σκηπτούχῳ (1)
• σκηπτοῦχε (1)
• σκηπτούχους (1)
• σκηπτοῦχον? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.