Sense

1. to rush on or along, boiled, to storm, rage

Examples

• τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν καὶ ἔθυεν ἐν Βενεννὸμ καὶ διῆγε τὰ τέκνα αὐτοῦ διὰ πυρὸσ κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξωλόθρευσε Κύριοσ ἀπὸ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ, (Septuagint, Liber II Paralipomenon 28:3)
• καὶ ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου, ὡσ ἐποίησε Μανασσῆσ ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ πᾶσι τοῖσ εἰδώλοισ, οἷσ ἐποίησε Μανασσῆσ ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ἔθυεν Ἀμὼν καὶ ἐδούλευσεν αὐτοῖσ. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 33:22)
• Κράσσῳ καὶ τὰσ αὐτὰσ ὑποθέσεισ λαβόντεσ, ἐπεὶ καὶ Πομπηϊῴ τῆσ ἀρχῆσ διδομένησ ἡ σύγκλητοσ ἠναντιοῦτο, καὶ Καίσαρα μυριάδασ τριάκοντα Γερμανῶν τρεψάμενον συνεβούλευεν ὁ Κάτων ἐκδοῦναι τοῖσ ἡττημένοισ καὶ τρέψαι τὸ μήνιμα τοῦ παρασπονδήματοσ εἰσ ἐκεῖνον ὁ δὲ δῆμοσ ἐρρῶσθαι φράσασ Κάτωνι, πεντεκαίδεκα ἡμέρασ ἔθυεν ἐπινίκια καὶ περιχαρὴσ ἦν. (Plutarch, Comparison of Nicias and Crassus, chapter 4 3:1)
• ἔθυεν, ἔλεγεν ἄλλα ῥήματα τοιαῦθ’ ἃ μὰ τὴν Γῆν οὐδὲ εἷσ ἤκουσεν ἄν, μίστυλλα, μοίρασ, δίπτυχ’, ὀβελούσ, ὥστε με τῶν τοῦ Φιλίτα λαμβάνοντα βιβλίων σκοπεῖν ἕκαστα τί δύναται τῶν ῥημάτων, πλὴν ἱκέτευον αὐτὸν ἤδη μεταβαλεῖν ἀνθρωπίνωσ λαλεῖν τε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 28 3:52)
• ὁ δὲ τούτου κρατήσασ Αἰμίλιοσ ἑτέρῳ παραδιδοὺσ τὴν ὁμοῦ τι γῆσ καὶ θαλάττησ ἄρχουσαν δύναμιν ἐστεφανοῦτο καὶ ἔθυεν εὐδαιμονιζόμενοσ, εἰκότωσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 16 4:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.