뜻

1. 법, 법률, 조례, 법칙, 법령
2. 조례, 법령, 결정

1. that which is laid down and established, a law, ordinance, the established law
2. an institution, ordinance

예문

• "θεσμός τε Ἀδραστείας ὅδε, ἥτις ἂν ψυχὴ θεῷ ξυνοπαδὸς γενομένη: (Plutarch, De fato, section 13)

  (플루타르코스, De fato, section 13)

• "θεσμός τε Ἀδραστείας ὅδε: (Plutarch, De fato, section 4 10:3)

  (플루타르코스, De fato, section 4 10:3)

• θεσμὸς δὲ καὶ νόμος ὑπάρχει τῷ τὰ ἀκόλουθα τοῖς γιγνομένοις πολιτικῶς διατετάχθαι. (Plutarch, De fato, section 4 11:4)

  (플루타르코스, De fato, section 4 11:4)

• ἤδη πυκνοὶ δ ᾄττουσιν Ἡφαίστου κύνες κούφως πρὸς αἴθραν, οἷς τό γίνεσθαί θ ἅμα καὶ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου συνῆψέ τις μόνοις ἀνάγκης θεσμὸς οὐχ ὁρώμενος. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23 2:4)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 23 2:4)

• καὶ ὁ μὲν ταῦτα ἀπεργαζόμενος θεσμὸς νόμος ἂν ὀρθῶς ὑμῖν εἰή κείμενος, ὄντως εὐδαίμονας ἀποτελῶν τοὺς χρωμένους: (Plato, Epistles, Letter 8 23:2)

  (플라톤, Epistles, Letter 8 23:2)

유사 형태

• θεσμὸν (28)
• θεσμοὺς (18)
• θεσμῶν (15)
• θεσμοῖς (13)
• θεσμὸς (10)
• θεσμόν (8)
• θεσμῷ (7)
• θεσμός (5)
• θέσμια (5)
• θέσμιον (4)
• θεσμοὶ (3)
• Θεσμοφόρῳ (2)
• Θεσμίας (2)
• θεσμὰ (2)
• θεσμούς (2)
• Θεσμοφόρω (2)
• θεσμοῖσιν (2)
• θέσμι (2)
• θέσμιόν (1)
• Θεσμοῦσα (1)
• θεσμίων (1)
• θεσμοῖο (1)
• θέσμιος (1)
• Θεσμούσης (1)
• θεσμίοις (1)
• Θεσμοφόρι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.