θεολόγος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
θεολόγος
θεολόγου
Structure:
θεολογ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- one who speaks of God and the divine nature, a theologian
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπα κοῦσαι μουσικὰν ὀρθὰν ἐπιδεικνυμένου τὸν Κάδμον οἵ τε πάλαι θεολόγοι, πρεσβύτατοι φιλοσόφων ὄντεσ, ὄργανα μουσικὰ θεῶν ἐνεχείριζον ἀγάλμασιν· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 33 10:2)
- "καθόλου γάρ, ὥσ φημι, δύο πάσησ γενέσεωσ αἰτίασ ἐχούσησ, οἱ μὲν σφόδρα παλαιοὶ θεολόγοι καὶ ποιηταὶ τῇ κρείττονι τὸν νοῦν προσέχειν εἵλοντο, τοῦτο δὴ τὸ κοινὸν ἐπιφθεγγόμενοι πᾶσι πράγμασι Ζεὺσ ἀρχὴ Ζεὺσ μέσσα, Διὸσ δ’ ἐκ πάντα πέλονται ταῖσ δ’ ἀναγκαίαισ καὶ φυσικαῖσ οὐκ ἔτι προσῄεσαν αἰτίαισ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 481)
- οἱ μὲν οὖν περὶ Ἡσίοδον καὶ πάντεσ ὅσοι θεολόγοι μόνον ἐφρόντισαν τοῦ πιθανοῦ τοῦ πρὸσ αὑτούσ, ἡμῶν δ’ ὠλιγώρησαν θεοὺσ γὰρ ποιοῦντεσ τὰσ ἀρχὰσ καὶ ἐκ θεῶν γεγονέναι, τὰ μὴ γευσάμενα τοῦ νέκταροσ καὶ τῆσ ἀμβροσίασ θνητὰ γενέσθαι φασίν, δῆλον ὡσ ταῦτα τὰ ὀνόματα γνώριμα λέγοντεσ αὑτοῖσ· (Aristotle, Metaphysics, Book 3 108:3)
- καίτοι εἰ ὡσ λέγουσιν οἱ θεολόγοι οἱ ἐκ νυκτὸσ γεννῶντεσ, ἢ ὡσ οἱ φυσικοὶ ὁμοῦ πάντα χρήματά φασι, τὸ αὐτὸ ἀδύνατον. (Aristotle, Metaphysics, Book 12 59:3)
- φιλόσοφοί τέ τινέσ εἰσι καὶ θεολόγοι περιττῶσ τιμώμενοι, οὓσ δρουίδασ ὀνομάζουσι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 31 2:3)
Synonyms
-
one who speaks of God and the divine nature
- προφήτης (one who speaks for a god: prophet)
