Ancient Greek-English Dictionary Language

θεόκριτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεόκριτος θεόκριτον

Structure: θεοκριτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: qeokri/ths

Sense

  1. judging between gods

Examples

  • Ἕρμιπποσ δέ φησι Θεόκριτον τὸν Χῖον ὡσ ἀπαίδευτον μέμφεσθαι τὴν Ἀναξιμένουσ περιβολὴν Καλλίστρατόσ τε ὁ Ἀριστοφάνειοσ Ἀρίσταρχον ἐν συγγράμματι κακῶσ εἴρηκεν ἐπὶ τῷ μὴ εὐρύθμωσ ἀμπέχεσθαι, φέροντόσ τι καὶ τοῦ τοιούτου πρὸσ παιδείασ ἐξέτασιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 38 2:4)
  • , ἀπήγγειλε τὰ εἰρημένα τῷ βασιλεῖ, ὁ δὲ πέμψασ ἀνεῖλε τὸν Θεόκριτον. (Plutarch, De liberis educandis, section 14 26:1)
  • ταῦτά μου διαλεγομένου πρὸσ τὸν Θεόκριτον, Θεόκριτον ὁ Γαλαξίδωροσ, ἐγγὺσ γὰρ Ἀρχίαν ἑώρα καὶ Λυσανορίδαν τὸν Σπαρτιάτην ἀπὸ τῆσ Καδμείασ ὥσπερ εἰσ· (Plutarch, De genio Socratis, section 41)
  • ὁ δ’ Ἀρχίασ καλέσασ τὸν Θεόκριτον καὶ τῷ Λυσανορίδᾳ προσαγαγὼν ἰδίᾳ λαλεῖ πολὺν χρόνον ἐκνεύσασ τῆσ ὁδοῦ μικρὸν ὑπὸ τὸ Ἄμφιον· (Plutarch, De genio Socratis, section 4 2:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION