Hellas Alive Dictionary - θεοειδης

Ancient Greek-English Dictionary

θεοειδής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεοειδής θεοειδές

Structure: θεοειδη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: ei)=dos

Sense

divine of form

Declension

Third declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	θεοειδής	θεόειδες
	Genitive	θεοειδούς	θεοείδους
	Dative	θεοειδεί	θεοείδει
	Accusative	θεοειδή	θεόειδες
	Vocative	θεοειδές	θεόειδες
Dual	N/A/V	θεοειδεί	θεοείδει
Dual	G/D	θεοειδοίν	θεοείδοιν
Plural	Nominative	θεοειδείς	θεοείδη
	Genitive	θεοειδών	θεοείδων
	Dative	θεοειδέσιν*	θεοείδεσιν*
	Accusative	θεοειδείς	θεοείδη
	Vocative	θεοειδείς	θεοείδη

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	θεοειδής θεοειδούς	θεοειδέστερος θεοειδεστέρου	θεοειδέστατος θεοειδεστάτου
Adverb	θεοειδέως	θεοειδέστερον	θεοειδέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τὸ δὲ ἀποφαίνειν ὅτι ἰσχυρόν τί ἐστιν ἡ ψυχὴ καὶ θεοειδὲσ καὶ ἦν ἔτι πρότερον, πρὶν ἡμᾶσ ἀνθρώπουσ γενέσθαι, οὐδὲν κωλύειν φῂσ πάντα ταῦτα μηνύειν ἀθανασίαν μὲν μή, ὅτι δὲ πολυχρόνιόν τέ ἐστιν ψυχὴ καὶ ἦν που πρότερον ἀμήχανον ὅσον χρόνον καὶ ᾔδει τε καὶ ἔπραττεν πολλὰ ἄττα· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 662:1)
ὁ δὲ ἀρτιτελήσ, ὁ τῶν τότε πολυθεάμων, ὅταν θεοειδὲσ πρόσωπον ἴδῃ κάλλοσ εὖ μεμιμημένον ἤ τινα σώματοσ ἰδέαν, πρῶτον μὲν ἔφριξε καί τι τῶν τότε ὑπῆλθεν αὐτὸν δειμάτων, εἶτα προσορῶν ὡσ θεὸν σέβεται, καὶ εἰ μὴ ἐδεδίει τὴν τῆσ σφόδρα μανίασ δόξαν, θύοι ἂν ὡσ ἀγάλματι καὶ θεῷ τοῖσ παιδικοῖσ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 167:1)
ἔπειτα οἶμαι ἀπεργαζόμενοι πυκνὰ ἂν ἑκατέρωσ’ ἀποβλέποιεν, πρόσ τε τὸ φύσει δίκαιον καὶ καλὸν καὶ σῶφρον καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, καὶ πρὸσ ἐκεῖν’ αὖ τὸ ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ ἐμποιοῖεν, συμμειγνύντεσ τε καὶ κεραννύντεσ ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων τὸ ἀνδρείκελον, ἀπ’ ἐκείνου τεκμαιρόμενοι, ὃ δὴ καὶ Ὅμηροσ ἐκάλεσεν ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ ἐγγιγνόμενον θεοειδέσ τε καὶ θεοείκελον. (Plato, Republic, book 6 336:1)

Synonyms

divine of form
- θεόμορφος (of form divine)
- θέσφατος (divine)
- θεήϊος (divine)
- θεῖος (of or from the gods or God, divine)
- θεώτερος (more divine)
- θεόσεπτος (feared as divine)
- θειότης (divine nature, divinity)
- θεότης (divinity, divine nature)
- ψευδόφημος (of false divination)
- μαντευτέος (one must divine)
- ἄμβροτος (immortal, divine)
- δῖος (divine, wondrous)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

θεοειδής

Sense

Declension

Examples

Synonyms

divine of form

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

θεοειδής

Sense

Declension

Examples

Synonyms

divine of form

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어