- τὴν δ’ Ἀφροδίτην ἀφρογενέα τε θεὰν καὶ ἐυστέφανον Κυθέρειαν κικλῄσκουσι θεοί τε καὶ ἀνέρεσ, οὕνεκ’ ἐν ἀφρῷ θρέφθη· (Hesiod, Theogony, Book Th. 22:10)
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 22:10)
- ἀλλ’ ὅτε δὴ ἄρ’ ἔμελλε θεὰν γλαυκῶπιν Ἀθήνην τέξεσθαι, τότ’ ἔπειτα δόλῳ φρένασ ἐξαπατήσασ αἱμυλίοισι λόγοισιν ἑὴν ἐσκάτθετο νηδὺν Γαίησ φραδμοσύνῃσι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντοσ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 83:2)
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 83:2)
- ἄγ’, ὦ γεραιαί, στείχετε, γλαυκὴν χλόην αὐτοῦ λιποῦσαι, φυλλάδοσ καταστροφῇ θεούσ τε καὶ γῆν τήν τε πυρφόρον θεὰν Δήμητρα θέμεναι μάρτυρ’ ἡλίου τε φῶσ, ὡσ οὐδὲν ἡμῖν ἤρκεσαν λιταὶ θεῶν. (Euripides, Suppliants, episode 5:4)
(에우리피데스, Suppliants, episode 5:4)
- μηδὲ γαῖάν ποτ’ ἔλθοι Λάκαιναν πατρῷ‐ όν τε θάλαμον ἑστίασ, μηδὲ πόλιν Πιτάνασ χαλκόπυλόν τε θεάν, δύσγαμον αἶσχοσ ἑλὼν Ἑλλάδι τᾷ μεγάλᾳ καὶ Σιμοεντιάσιν μέλεα πάθεα ῥοῇσιν. (Euripides, The Trojan Women, choral, antistrophe 22)
(에우리피데스, The Trojan Women, choral, antistrophe 22)
- ὁ δαίμων ὁ Διὸσ παῖσ χαίρει μὲν θαλίαισιν, φιλεῖ δ’ ὀλβοδότειραν Εἰ‐ ρήναν, κουροτρόφον θεάν. (Euripides, choral, antistrophe 21)
(에우리피데스, choral, antistrophe 21)
- καὶ ἐπὶ πᾶν πλοῖον θαλάσσησ καὶ ἐπὶ πᾶσαν θέαν πλοίων κάλλουσ. (Septuagint, Liber Isaiae 2:16)
(70인역 성경, 이사야서 2:16)
- σοῦ μέντοι καὶ θαυμάσαιμ̓ ἂν ἐπιτιμῶντόσ μου τῷ νυνὶ βίῳ, εἴ γε ἐπιτιμῴησ, ὃν πρὸ πολλοῦ ᾔδεισ ἐπὶ ῥητορικῇ δημοσίᾳ μεγίστασ μισθοφορὰσ ἐνεγκάμενον, ὁπότε κατὰ θέαν τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ τὴν Κελτικὴν ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχεσ ἡμῖν τοῖσ μεγαλομίσθοισ τῶν σοφιστῶν ἐναριθμουμένοισ. (Lucian, Apologia 34:3)
(루키아노스, Apologia 34:3)
- σὺ μὲν ἀποδημήσεισ ὡσ ἐπὶ θέαν τῆσ Ἑλλάδοσ, κἀπειδὰν ἀφίκῃ εἰσ τὴν Λακεδαίμονα, ὄψεταί σε ἡ Ἑλένη. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 15:1)
(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 15:1)
- καὶ λόγῳ ἀμείψασθαι τὴν θέαν. (Lucian, De Domo, (no name) 2:2)
(루키아노스, De Domo, (no name) 2:2)
- φημὶ γὰρ οὖν καὶ γυναιξὶ καλαῖσ οὐχ ὅπωσ συλλαμβάνειν ἐσ τὸ εὐμορφότερον, ἀλλὰ καὶ ἐναντιοῦσθαι τὸν κόσμον τὸν πολύν, ὁπόταν τῶν ἐντυγχανόντων ἕκαστοσ ὑπὸ τοῦ χρυσοῦ καὶ τῶν λίθων τῶν πολυτελῶν ἐκπλαγεὶσ ἀντὶ τοῦ ἐπαινεῖν ἢ ’ χρόαν ἢ βλέμμα ἢ δειρὴν ἢ πῆχυν ἢ δάκτυλον, ὁ δὲ ταῦτ’ ἀφεὶσ ἐσ τὴν σαρδὼ ἢ τὸν σμάραγδον ἢ τὸν ὁρ́μον ἢ τὸ ψέλιον ἀποβλέπῃ, ὥστε ἄχθοιτο ἂν εἰκότωσ παρορωμένη διὰ τὸν κόσμον, οὐκ ἀγόντων σχολὴν ἐπαινεῖν αὐτὴν τῶν θεατῶν, ἀλλὰ πάρεργον αὐτῆσ ποιουμένων τὴν θέαν. (Lucian, De Domo, (no name) 15:4)
(루키아노스, De Domo, (no name) 15:4)