Sense

1. to be assertive, to be confident that

Examples

• καὶ τοὺσ μὴ φοβερούσ, καὶ οὓσ θαρροῦμεν· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 4 27:5)
• ὑπὸ γὰρ τοῦ δύνασθαί τι τῶν εἰρημένων αἰτιάσασθαι μάλιστα θαρροῦμεν πρὸσ τὸ τοῖσ αὐτοῖσ ἐπιχειρεῖν καὶ ἥδιόν τισ παραβάλλει αὑτὸν ᾧ πείθεται συγκρινόμενοσ οὐ καταδεέστεροσ, ἐνίοτε δὲ καὶ βελτίων ἂν φαίνεσθαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 23:4)
• νῦν δ’ αὖ οὕτωσ ἔχομεν ὡσ σὺν μὲν σοὶ ὅμωσ καὶ ἐν τῇ πολεμίᾳ ὄντεσ θαρροῦμεν, ἄνευ δὲ σοῦ καὶ οἴκαδε ἀπιέναι φοβούμεθα. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 1 33:1)
• ἀλλὰ γὰρ ἐπειδὴ οὐ περὶ Συρίασ μόνον ἀγωνιούμεθα, ὅπου σῖτοσ πολὺσ καὶ πρόβατά ἐστι καὶ φοίνικεσ οἱ καρποφόροι, ἀλλὰ καὶ περὶ Λυδίασ, ἔνθα πολὺσ μὲν οἶνοσ, πολλὰ δὲ σῦκα, πολὺ δὲ ἔλαιον, θάλαττα δὲ προσκλύζει καθ’ ἣν πλείω ἔρχεται ἢ ὅσα τισ ἑώρακεν ἀγαθά, ταῦτα, ἔφη, ἐννοούμενοι οὐκέτι ἀχθόμεθα, ἀλλὰ θαρροῦμεν ὡσ μάλιστα, ἵνα θᾶττον καὶ τούτων τῶν Λυδίων ἀγαθῶν ἀπολαύωμεν. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 29:1)
• θαρροῦμεν δὲ καὶ εὐδοκοῦμεν μᾶλλον ἐκδημῆσαι ἐκ τοῦ σώματοσ καὶ ἐνδημῆσαι πρὸσ τὸν κύριον· (PROS KORINQIOUS B, chapter 1 96:1)

Similar forms

• θαρρεῖν (278)
• θαρρῶν (136)
• θάρρει (73)
• θαρραλέον (26)
• θαρρήσας (26)
• θαρροῦντα (21)
• θαρρῆσαι (19)
• θαρραλέως (18)
• θαρραλέοι (17)
• θαρρεῖ (16)
• θαρρῶ (16)
• Θαρρεῖτε (15)
• θαρροῦσιν (15)
• θαρραλέα (13)
• θαρροῦσι (13)
• θάρρος (12)
• θαρραλέων (7)
• θαρρεῖς (7)
• θαρρύνων (6)
• θάρρη (6)
• θαρροῦμεν (5)
• θαρροῦσα (4)
• θαρραλέῳ (4)
• θαρρύνας (4)
• θαρροῦντι (4)
• θαρρήσειε (3)
• θαρρύνειν (3)
• θαρρῇ (3)
• θαρρήσει (3)
• θάρρους (3)
• θαρρήσῃ (3)
• θαρροῦν (3)
• θαρρῦναι (2)
• θαρρείτω (2)
• θαρρήσαιμ (2)
• θαρρῶμεν (2)
• θαρρήσεις (2)
• θαρραλέος (2)
• θαρρῆσαί (2)
• θα[ρρῶ (1)
• Θάρρηκος (1)
• θαρρήσων (1)
• θαρροῦντά (1)
• @Θαρρύπαν (1)
• θαρρήσετε (1)
• θαρρούσας (1)
• θαρρητέον (1)
• θαρρουσῶν (1)
• θαρρῶσιν (1)
• θαρρήσαι (1)
• θαρρήσῃς (1)
• θαρρούσης (1)
• θαρρῇς (1)
• Θάρρου (1)
• θαρροῦσαν (1)
• θαρρῆτε (1)
• Θαρρύπου (1)
• θαῤῥῶν (1)
• θαρρεῖτ (1)
• θαρρούσῃ (1)
• θαρρύνετε (1)