Ancient Greek-English Dictionary Language

προσοικέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσοικέω προσοικήσω

Structure: προς (Prefix) + οἰκέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to dwell by or near, neighbouring tribes
  2. to dwell in or near

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσοίκω προσοίκεις προσοίκει
Dual προσοίκειτον προσοίκειτον
Plural προσοίκουμεν προσοίκειτε προσοίκουσιν*
SubjunctiveSingular προσοίκω προσοίκῃς προσοίκῃ
Dual προσοίκητον προσοίκητον
Plural προσοίκωμεν προσοίκητε προσοίκωσιν*
OptativeSingular προσοίκοιμι προσοίκοις προσοίκοι
Dual προσοίκοιτον προσοικοίτην
Plural προσοίκοιμεν προσοίκοιτε προσοίκοιεν
ImperativeSingular προσοῖκει προσοικεῖτω
Dual προσοίκειτον προσοικεῖτων
Plural προσοίκειτε προσοικοῦντων, προσοικεῖτωσαν
Infinitive προσοίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσοικων προσοικουντος προσοικουσα προσοικουσης προσοικουν προσοικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσοίκουμαι προσοίκει, προσοίκῃ προσοίκειται
Dual προσοίκεισθον προσοίκεισθον
Plural προσοικοῦμεθα προσοίκεισθε προσοίκουνται
SubjunctiveSingular προσοίκωμαι προσοίκῃ προσοίκηται
Dual προσοίκησθον προσοίκησθον
Plural προσοικώμεθα προσοίκησθε προσοίκωνται
OptativeSingular προσοικοίμην προσοίκοιο προσοίκοιτο
Dual προσοίκοισθον προσοικοίσθην
Plural προσοικοίμεθα προσοίκοισθε προσοίκοιντο
ImperativeSingular προσοίκου προσοικεῖσθω
Dual προσοίκεισθον προσοικεῖσθων
Plural προσοίκεισθε προσοικεῖσθων, προσοικεῖσθωσαν
Infinitive προσοίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσοικουμενος προσοικουμενου προσοικουμενη προσοικουμενης προσοικουμενον προσοικουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσοικήσω προσοικήσεις προσοικήσει
Dual προσοικήσετον προσοικήσετον
Plural προσοικήσομεν προσοικήσετε προσοικήσουσιν*
OptativeSingular προσοικήσοιμι προσοικήσοις προσοικήσοι
Dual προσοικήσοιτον προσοικησοίτην
Plural προσοικήσοιμεν προσοικήσοιτε προσοικήσοιεν
Infinitive προσοικήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσοικησων προσοικησοντος προσοικησουσα προσοικησουσης προσοικησον προσοικησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσοικήσομαι προσοικήσει, προσοικήσῃ προσοικήσεται
Dual προσοικήσεσθον προσοικήσεσθον
Plural προσοικησόμεθα προσοικήσεσθε προσοικήσονται
OptativeSingular προσοικησοίμην προσοικήσοιο προσοικήσοιτο
Dual προσοικήσοισθον προσοικησοίσθην
Plural προσοικησοίμεθα προσοικήσοισθε προσοικήσοιντο
Infinitive προσοικήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσοικησομενος προσοικησομενου προσοικησομενη προσοικησομενης προσοικησομενον προσοικησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἐνταῦθα ἀφίκοντο πρέσβεισ ὡσ Ἀλέξανδρον παρά τε τῶν ἄλλων ὅσα αὐτόνομα ἔθνη προσοικεῖ τῷ Ἴστρῳ καὶ παρὰ Σύρμου τοῦ Τριβαλλῶν βασιλέωσ· (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 4 6:1)
  • ὅποι γὰρ ἀπ’ αὐτῆσ κινηθείησ, τὰ γνωριμώτατα τῶν Ἑλλήνων ἐκδέχεται γένη, καὶ ὥσπερ πόλιν ἡ οἰκεία χώρα προσοικεῖ, οὕτω καὶ τὴν Ἀττικὴν ἅπασα ἡ Ἑλλὰσ προσοικεῖ. (Aristides, Aelius, Orationes, 8:2)
  • ὅπερ οὖν λέγω οὐκ ἀκούσασ, ἀλλ’ ἰδὼν ἀκριβῶσ οἶδα, ὅτι ἥ τ’ Ἐλεφαντίνη ὑπ’ αὐτοῖσ ἐστι τοῖσ καταρράκταισ, μεταξύ τε Συήνησ καὶ Ἐλεφαντίνησ οὐδέν ἐστιν ἀλλ’ ἢ τὸ ῥεῖθρον τοῦ ποταμοῦ, καὶ προσοικεῖ τὴν ὄχθην ἑκατέρα τῶν πόλεων τούτων. (Aristides, Aelius, Orationes, 14:5)

Synonyms

  1. to dwell by or near

  2. to dwell in or near

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION