- καὶ αὐτὴν ἅμα ἑῴ, τῶν Λιβύων καταπλαγέντων, περιταφρεύσασ, ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἡτοιμάζετο, κλίμακάσ τε καὶ μηχανὰσ πάντῃ περιτιθείσ, χωρὶσ ἑνὸσ μέρουσ, ᾗ τὸ μὲν τεῖχοσ ἦν βραχύτατον, ἕλοσ δ’ αὐτῷ καὶ θάλασσα προσέκλυζε, καὶ δι’ αὐτὸ καὶ οἱ φύλακεσ ἀμελῶσ εἶχον. (Appian, The Foreign Wars, chapter 4 3:2)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 3:2)
- καὶ τοῖσ Ῥωμαίοισ αὖθισ ἦν ὁ πόνοσ πολύσ τε καὶ χαλεπόσ, ἐσ οὗ Σκιπίων ὁ στρατηγὸσ πάντῃ περιθέων τε καὶ βοῶν καὶ παρακαλῶν εἶδε περὶ μεσημβρίαν, ᾗ τὸ βραχὺ τεῖχοσ ἦν καὶ τὸ ἕλοσ προσέκλυζε, τὴν θάλασσαν ὑποχωροῦσαν· (Appian, The Foreign Wars, chapter 4 4:4)
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 4:4)
- ἀλλὰ γὰρ ἐπειδὴ οὐ περὶ Συρίασ μόνον ἀγωνιούμεθα, ὅπου σῖτοσ πολὺσ καὶ πρόβατά ἐστι καὶ φοίνικεσ οἱ καρποφόροι, ἀλλὰ καὶ περὶ Λυδίασ, ἔνθα πολὺσ μὲν οἶνοσ, πολλὰ δὲ σῦκα, πολὺ δὲ ἔλαιον, θάλαττα δὲ προσκλύζει καθ’ ἣν πλείω ἔρχεται ἢ ὅσα τισ ἑώρακεν ἀγαθά, ταῦτα, ἔφη, ἐννοούμενοι οὐκέτι ἀχθόμεθα, ἀλλὰ θαρροῦμεν ὡσ μάλιστα, ἵνα θᾶττον καὶ τούτων τῶν Λυδίων ἀγαθῶν ἀπολαύωμεν. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 29:1)
(크세노폰, Cyropaedia, , chapter 2 29:1)
- ἡ μὲν γὰρ πόλισ, ὥσπερ ἡ Τιβεριὰσ ὑπόρειοσ οὖσα, καθὰ μὴ τῇ λίμνῃ προσεκλύζετο πάντοθεν ὑπὸ τοῦ Ιὠσήπου τετείχιστο καρτερῶσ, ἔλασσον μέντοι τῆσ Τιβεριάδοσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 553:1)
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 553:1)
- ᾧ πρὸσ μὲν τὴν ἀφ’ ἑσπέρασ πλευρὰν προσκλύζει τὸ καταλῆγον τοῦ πελάγουσ τοῦ μεταξὺ κειμένου Κύπρου καὶ Φοινίκησ, τοῖσ δ’ ἀπὸ τῆσ ἠοῦσ μέρεσιν ὑπέρκειται τῆσ Ἀντιοχέων καὶ Σελευκέων χώρασ. (Polybius, Histories, book 5, chapter 59 5:1)
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 59 5:1)
