Ancient Greek-English Dictionary Language

προσαναγκάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσαναγκάζω προσαναγκάσω

Structure: προς (Prefix) + ἀναγκάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to force or constrain besides
  2. to bring under command or discipline
  3. to force, to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάζω προσαναγκάζεις προσαναγκάζει
Dual προσαναγκάζετον προσαναγκάζετον
Plural προσαναγκάζομεν προσαναγκάζετε προσαναγκάζουσιν*
SubjunctiveSingular προσαναγκάζω προσαναγκάζῃς προσαναγκάζῃ
Dual προσαναγκάζητον προσαναγκάζητον
Plural προσαναγκάζωμεν προσαναγκάζητε προσαναγκάζωσιν*
OptativeSingular προσαναγκάζοιμι προσαναγκάζοις προσαναγκάζοι
Dual προσαναγκάζοιτον προσαναγκαζοίτην
Plural προσαναγκάζοιμεν προσαναγκάζοιτε προσαναγκάζοιεν
ImperativeSingular προσανάγκαζε προσαναγκαζέτω
Dual προσαναγκάζετον προσαναγκαζέτων
Plural προσαναγκάζετε προσαναγκαζόντων, προσαναγκαζέτωσαν
Infinitive προσαναγκάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκαζων προσαναγκαζοντος προσαναγκαζουσα προσαναγκαζουσης προσαναγκαζον προσαναγκαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάζομαι προσαναγκάζει, προσαναγκάζῃ προσαναγκάζεται
Dual προσαναγκάζεσθον προσαναγκάζεσθον
Plural προσαναγκαζόμεθα προσαναγκάζεσθε προσαναγκάζονται
SubjunctiveSingular προσαναγκάζωμαι προσαναγκάζῃ προσαναγκάζηται
Dual προσαναγκάζησθον προσαναγκάζησθον
Plural προσαναγκαζώμεθα προσαναγκάζησθε προσαναγκάζωνται
OptativeSingular προσαναγκαζοίμην προσαναγκάζοιο προσαναγκάζοιτο
Dual προσαναγκάζοισθον προσαναγκαζοίσθην
Plural προσαναγκαζοίμεθα προσαναγκάζοισθε προσαναγκάζοιντο
ImperativeSingular προσαναγκάζου προσαναγκαζέσθω
Dual προσαναγκάζεσθον προσαναγκαζέσθων
Plural προσαναγκάζεσθε προσαναγκαζέσθων, προσαναγκαζέσθωσαν
Infinitive προσαναγκάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκαζομενος προσαναγκαζομενου προσαναγκαζομενη προσαναγκαζομενης προσαναγκαζομενον προσαναγκαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάσω προσαναγκάσεις προσαναγκάσει
Dual προσαναγκάσετον προσαναγκάσετον
Plural προσαναγκάσομεν προσαναγκάσετε προσαναγκάσουσιν*
OptativeSingular προσαναγκάσοιμι προσαναγκάσοις προσαναγκάσοι
Dual προσαναγκάσοιτον προσαναγκασοίτην
Plural προσαναγκάσοιμεν προσαναγκάσοιτε προσαναγκάσοιεν
Infinitive προσαναγκάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκασων προσαναγκασοντος προσαναγκασουσα προσαναγκασουσης προσαναγκασον προσαναγκασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαναγκάσομαι προσαναγκάσει, προσαναγκάσῃ προσαναγκάσεται
Dual προσαναγκάσεσθον προσαναγκάσεσθον
Plural προσαναγκασόμεθα προσαναγκάσεσθε προσαναγκάσονται
OptativeSingular προσαναγκασοίμην προσαναγκάσοιο προσαναγκάσοιτο
Dual προσαναγκάσοισθον προσαναγκασοίσθην
Plural προσαναγκασοίμεθα προσαναγκάσοισθε προσαναγκάσοιντο
Infinitive προσαναγκάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαναγκασομενος προσαναγκασομενου προσαναγκασομενη προσαναγκασομενης προσαναγκασομενον προσαναγκασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δέον γὰρ αὐτοὺσ ὡσ ἐν νοσούσῃ πόλει μετρίαισ χρῆσθαι ταῖσ στρατολογίαισ ἐπὶ τὸ βίᾳ προσαναγκάζειν τοὺσ ἀπειθοῦντασ ἐτράποντο, οὔτε παραίτησιν οὔτε συγγνώμην οὐδενὶ διδόντεσ οὐδεμίαν, ἀλλὰ ταῖσ ἐκ τῶν νόμων τιμωρίαισ εἴσ τε τὰ σώματα καὶ τὰσ οὐσίασ αὐτῶν πικρῶσ χρώμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 33 4:3)
  • τὰ δὲ συμμαχικὰ οὐχ ἅπαντα ὑπήκουε προθύμωσ ἑκούσιά τ’ οὐκ ἦν, οἱᾶ συνάρασθαι τοῦ πολέμου, ὥστ’ οὐδὲ προσαναγκάζειν αὐτὰ ἠξίουν φοβούμενοι προδοσίαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 16 3:2)
  • ἀνὴρ καὶ τὰ πολέμια ἄριστοσ τῶν καθ’ ἡλικίαν καὶ πρὸσ ἁπάσασ τὰσ ἡδονάσ, ὅσαι ἄρχουσι νέων, ἐγκρατήσ, τά τε δίκαια οὐκ ἀπὸ νόμου μᾶλλον ἀνάγκησ διὰ τιμωριῶν δέοσ ἀκούσιοσ ἀποδιδούσ, ἀλλ’ ἑκών τε καὶ πεφυκὼσ πρὸσ αὐτὰ εὖ, καὶ οὐδ’ ἐν ἀρετῆσ μοίρᾳ τὸ μηθὲν ἀδικεῖν τιθέμενοσ, οὐ μόνον τ’ αὐτὸσ ἁγνεύειν ἀπὸ πάσησ κακίασ προθυμούμενοσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἄλλουσ προσαναγκάζειν δικαιῶν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 60 2:1)
  • οἱ μὲν οὖν ἀγαθοὶ τὸν νόμον τοῦτον αὐτοὶ αὑτοῖσ ἑκόντεσ τίθενται, χρῆν δὲ καὶ τούτουσ τοὺσ πανδήμουσ ἐραστὰσ προσαναγκάζειν τὸ τοιοῦτον, ὥσπερ καὶ τῶν ἐλευθέρων γυναικῶν προσαναγκάζομεν αὐτοὺσ καθ’ ὅσον δυνάμεθα μὴ ἐρᾶν. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 92:2)
  • καὶ τὰ μὲν ἄλλα ὁ Ἀριστόδημοσ οὐκ ἔφη μεμνῆσθαι τῶν λόγων ‐ οὔτε γὰρ ἐξ ἀρχῆσ παραγενέσθαι ὑπονυστάζειν τε ‐ τὸ μέντοι κεφάλαιον, ἔφη, προσαναγκάζειν τὸν Σωκράτη ὁμολογεῖν αὐτοὺσ τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸσ εἶναι κωμῳδίαν καὶ τραγῳδίαν ἐπίστασθαι ποιεῖν, καὶ τὸν τέχνῃ τραγῳδοποιὸν ὄντα <καὶ> κωμῳδοποιὸν εἶναι. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 544:1)

Synonyms

  1. to force or constrain besides

  2. to force

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION