Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προσαιτέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προσαιτέω προσαιτήσω

Structure: προς (Prefix) + αἰτέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to ask besides, to demand more blood, to demand higher
  2. to importune, ask an alms of, to beg for, to beg, of, to beg hard, to be importunate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαίτω προσαίτεις προσαίτει
Dual προσαίτειτον προσαίτειτον
Plural προσαίτουμεν προσαίτειτε προσαίτουσιν*
SubjunctiveSingular προσαίτω προσαίτῃς προσαίτῃ
Dual προσαίτητον προσαίτητον
Plural προσαίτωμεν προσαίτητε προσαίτωσιν*
OptativeSingular προσαίτοιμι προσαίτοις προσαίτοι
Dual προσαίτοιτον προσαιτοίτην
Plural προσαίτοιμεν προσαίτοιτε προσαίτοιεν
ImperativeSingular προσαῖτει προσαιτεῖτω
Dual προσαίτειτον προσαιτεῖτων
Plural προσαίτειτε προσαιτοῦντων, προσαιτεῖτωσαν
Infinitive προσαίτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαιτων προσαιτουντος προσαιτουσα προσαιτουσης προσαιτουν προσαιτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαίτουμαι προσαίτει, προσαίτῃ προσαίτειται
Dual προσαίτεισθον προσαίτεισθον
Plural προσαιτοῦμεθα προσαίτεισθε προσαίτουνται
SubjunctiveSingular προσαίτωμαι προσαίτῃ προσαίτηται
Dual προσαίτησθον προσαίτησθον
Plural προσαιτώμεθα προσαίτησθε προσαίτωνται
OptativeSingular προσαιτοίμην προσαίτοιο προσαίτοιτο
Dual προσαίτοισθον προσαιτοίσθην
Plural προσαιτοίμεθα προσαίτοισθε προσαίτοιντο
ImperativeSingular προσαίτου προσαιτεῖσθω
Dual προσαίτεισθον προσαιτεῖσθων
Plural προσαίτεισθε προσαιτεῖσθων, προσαιτεῖσθωσαν
Infinitive προσαίτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαιτουμενος προσαιτουμενου προσαιτουμενη προσαιτουμενης προσαιτουμενον προσαιτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαιτήσω προσαιτήσεις προσαιτήσει
Dual προσαιτήσετον προσαιτήσετον
Plural προσαιτήσομεν προσαιτήσετε προσαιτήσουσιν*
OptativeSingular προσαιτήσοιμι προσαιτήσοις προσαιτήσοι
Dual προσαιτήσοιτον προσαιτησοίτην
Plural προσαιτήσοιμεν προσαιτήσοιτε προσαιτήσοιεν
Infinitive προσαιτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαιτησων προσαιτησοντος προσαιτησουσα προσαιτησουσης προσαιτησον προσαιτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσαιτήσομαι προσαιτήσει, προσαιτήσῃ προσαιτήσεται
Dual προσαιτήσεσθον προσαιτήσεσθον
Plural προσαιτησόμεθα προσαιτήσεσθε προσαιτήσονται
OptativeSingular προσαιτησοίμην προσαιτήσοιο προσαιτήσοιτο
Dual προσαιτήσοισθον προσαιτησοίσθην
Plural προσαιτησοίμεθα προσαιτήσοισθε προσαιτήσοιντο
Infinitive προσαιτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσαιτησομενος προσαιτησομενου προσαιτησομενη προσαιτησομενης προσαιτησομενον προσαιτησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσῇτουν προσῇτεις προσῇτειν*
Dual προσῄτειτον προσῃτεῖτην
Plural προσῄτουμεν προσῄτειτε προσῇτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσῃτοῦμην προσῄτου προσῄτειτο
Dual προσῄτεισθον προσῃτεῖσθην
Plural προσῃτοῦμεθα προσῄτεισθε προσῄτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ’ ἢν δὲ γήτειον προσαιτῇ ταῖσ ἀφύαισ ἥδυσμά τι, ἡ λαχανόπωλισ παραβλέψασά φησι θατέρῳ· (Aristophanes, Wasps, Choral, trochees 1:5)

Synonyms

  1. to importune

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION