Ancient Greek-English Dictionary Language

πομπεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πομπεύω

Structure: πομπεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pomph/

Sense

  1. to conduct, escort, the escorting
  2. to lead a procession, to be led in triumph
  3. to march in a procession
  4. to abuse with ribald jests

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πομπεύω πομπεύεις πομπεύει
Dual πομπεύετον πομπεύετον
Plural πομπεύομεν πομπεύετε πομπεύουσιν*
SubjunctiveSingular πομπεύω πομπεύῃς πομπεύῃ
Dual πομπεύητον πομπεύητον
Plural πομπεύωμεν πομπεύητε πομπεύωσιν*
OptativeSingular πομπεύοιμι πομπεύοις πομπεύοι
Dual πομπεύοιτον πομπευοίτην
Plural πομπεύοιμεν πομπεύοιτε πομπεύοιεν
ImperativeSingular πόμπευε πομπευέτω
Dual πομπεύετον πομπευέτων
Plural πομπεύετε πομπευόντων, πομπευέτωσαν
Infinitive πομπεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πομπευων πομπευοντος πομπευουσα πομπευουσης πομπευον πομπευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πομπεύομαι πομπεύει, πομπεύῃ πομπεύεται
Dual πομπεύεσθον πομπεύεσθον
Plural πομπευόμεθα πομπεύεσθε πομπεύονται
SubjunctiveSingular πομπεύωμαι πομπεύῃ πομπεύηται
Dual πομπεύησθον πομπεύησθον
Plural πομπευώμεθα πομπεύησθε πομπεύωνται
OptativeSingular πομπευοίμην πομπεύοιο πομπεύοιτο
Dual πομπεύοισθον πομπευοίσθην
Plural πομπευοίμεθα πομπεύοισθε πομπεύοιντο
ImperativeSingular πομπεύου πομπευέσθω
Dual πομπεύεσθον πομπευέσθων
Plural πομπεύεσθε πομπευέσθων, πομπευέσθωσαν
Infinitive πομπεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πομπευομενος πομπευομενου πομπευομενη πομπευομενης πομπευομενον πομπευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ταύταισ δ’ ἑξῆσ ἐπόμπευον ἐν χρυσόποσι μὲν φορείοισ ὀγδοήκοντα γυναῖκεσ, ἐν ἀργυρόποσι δὲ πεντακόσιαι καθήμεναι, πολυτελῶσ διεσκευασμέναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:57)
  • ἐχόμενοι δὲ τούτων ἐπόμπευον οἱ τὰ χρυσώματα φέροντεσ, κρατῆρασ Λακωνικοὺσ τέτταρασ ἔχοντασ στεφάνουσ ἀμπελίνουσ τετραμέτρητοι ἕτεροι, Κορινθιουργεῖσ δύο ‐ οὗτοι δ’ εἶχον ἄνωθεν καθήμενα περιφανῆ τετορευμένα ζῷα καὶ ἐν τῷ τραχήλῳ καὶ ἐν ταῖσ γάστραισ πρόστυπα ἐπιμελῶσ πεποιημένα ἐχώρει δὲ ἕκαστοσ μετρητὰσ ὀκτὼ ἐπ’ ἐγγυθήκαισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:138)
  • οἱ δ’ ἱππεῖσ τῶν Συβαριτῶν ὑπὲρ τοὺσ πεντακισχιλίουσ ὄντεσ ἐπόμπευον ἔχοντεσ κροκωτοὺσ ἐπὶ τοῖσ θώραξιν, καὶ τοῦ θέρουσ οἱ νεώτεροι αὐτῶν εἰσ τὰ τῶν Νυμφῶν ἄντρα τῶν Λουσιάδων ἀποδημοῦντεσ διετέλουν μετὰ πάσησ τρυφῆσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 17 1:1)
  • ἦν μὲν Διονυσίων τῶν ἐν ἄστει ἡ πομπή, ἐπόμπευον δ’ ἐν ταὐτῷ ὅ τε Μισγόλασ ὁ τοῦτον ἀνειληφὼσ καὶ Φαῖδροσ Καλλίου Σφήττιοσ. (Aeschines, Speeches, , section 432)
  • μετὰ γὰρ τοὺσ ἐνοπλίουσ χοροὺσ οἱ τῶν σατυριστῶν ἐπόμπευον χοροὶ τὴν Ἑλληνικὴν εἰδοφοροῦντεσ σίκιννιν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 16:2)

Synonyms

  1. to conduct

  2. to lead a procession

  3. to march in a procession

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION