Sense

1. to avenge, punish, to avenge oneself on

Examples

• "εἶθ’ ὥσπερ ὑπὸ ποινῆσ ἐλαυνόμενοι δεινὰ ποιεῖν ὁμολογοῦσι, συγχέοντεσ τὰ νόμιμα καὶ τὰσ διατάξεισ τῶν νόμων ἀναιροῦντεσ, ἵνα μηδὲ συγγνώμησ τύχωσι. (Plutarch, Adversus Colotem, section 31 1:13)
• ἐλεγχθέντεσ δ’ οὕτωσ ἀπήχθησαν, οὐχ ὑπὸ τῶν γεράνων κολασθέντεσ ἀλλ’ ὑπὸ τῆσ αὑτῶν γλωσσαλγίασ ὥσπερ Ἐρινύοσ ἢ Ποινῆσ βιασθέντεσ ἐξαγορεῦσαι τὸν φόνον. (Plutarch, De garrulitate, section 14 3:2)
• γλωσσαλγίασ ὥσπερ ἐρινύοσ ἢ Ποινῆσ βιασθέντεσ ἐξαγορεῦσαι τὸν φόνον. (Plutarch, De garrulitate, section 14 8:1)
• ὅθεν οἱ πρῶτοι καὶ κράτιστοι πεφρικότεσ πρότερον ὡσ οὐκ ἀνδρόσ, ἀλλά τινοσ ἢ Ποινῆσ ἢ παλαμναίου δαίμονοσ ἄφνω τοῖσ πράγμασιν ἐπιπεπτωκότοσ, ἡδίουσ ἐγένοντο ταῖσ ἐλπίσι πρὸσ τὴν ἠγεμονίαν ὥσπερ διαμειδιῶσαν. (Plutarch, Otho, chapter 1 3:2)
• "ὅθεν οὐδὲ πάντα τὰ τῶν τεκόντων σφάλματ’ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ οἱ θεοὶ τρέπουσιν ἀλλ’ ἐὰν μὲν ἐκ φαύλου γένηται χρηστόσ, ὥσπερ εὐεκτικὸσ ἐκ νοσώδουσ, ἀφεῖται τῆσ τοῦ γένουσ ποινῆσ, οἱο͂ν ἐκποίητοσ τῆσ κακίασ γενόμενοσ. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 215)

Similar forms

• ποινὴν (41)
• Ποινὰς (21)
• ποινῆς (10)
• ποινὴ (10)
• ποινήν (10)
• ποινή (4)
• ποιναῖς (4)
• ποινάς (4)
• ποινά (3)
• ποινὰν (3)
• ποίνιμος (3)
• Ποιναὶ (2)
• Ποινίνου (2)
• ποινὰ (2)
• Ποιναῖσι (2)
• ποινάν (1)
• ποίνιμοι (1)
• ποινάτορ (1)
• ποινῆτις (1)
• Ποινῶν (1)
• Ποινῇ (1)
• ποίνιμοί (1)
• ποιναίης (1)
• ποινᾶς (1)
• Ποινοὺς (1)
• ποιναθεῖς (1)
• ποινάτωρ (1)
• ποίνιμα (1)
• Ποιναί (1)
• Ποινίνῳ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.