Sophocles, Trachiniae, episode 5:

(소포클레스, 트라키니아이, episode 5:)

ἅπασ δ’ ἀνηυφήμησεν οἰμωγῇ λεώσ, τοῦ μὲν νοσοῦντοσ, τοῦ δὲ διαπεπραγμένου· κοὐδεὶσ ἐτόλμα τἀνδρὸσ ἀντίον μολεῖν. ἐσπᾶτο γὰρ πέδονδε καὶ μετάρσιοσ, βοῶν, ἰύζων· ἀμφὶ δ’ ἐκτύπουν πέτραι, Λοκρῶν τ’ ὄρειοι πρῶνεσ Εὐβοίασ τ’ ἄκραι. ἐπεὶ δ’ ἀπεῖπε, πολλὰ μὲν τάλασ χθονὶ ῥίπτων ἑαυτόν, πολλὰ δ’ οἰμωγῇ βοῶν, τὸ δυσπάρευνον λέκτρον ἐνδατούμενοσ σοῦ τῆσ ταλαίνησ, καὶ τὸν Οἰνέωσ γάμον οἱο͂ν κατακτήσαιτο λυμαντὴν βίου, τότ’ ἐκ προσέδρου λιγνύοσ διάστροφον ὀφθαλμὸν ἄρασ εἶδέ μ’ ἐν πολλῷ στρατῷ δακρυρροοῦντα, καί με προσβλέψασ καλεῖ· ὦ παῖ, πρόσελθε, μὴ φύγῃσ τοὐμὸν κακόν, μηδ’ εἴ σε χρὴ θανόντι συνθανεῖν ἐμοί· ἀλλ’ ἆρον ἔξω, καὶ μάλιστα μέν με θὲσ ἐνταῦθ’ ὅπου με μή τισ ὄψεται βροτῶν· εἰ δ’ οἶκτον ἴσχεισ, ἀλλά μ’ ἔκ γε τῆσδε γῆσ πόρθμευσον ὡσ τάχιστα, μηδ’ αὐτοῦ θάνω. τοσαῦτ’ ἐπισκήψαντοσ, ἐν μέσῳ σκάφει θέντεσ σφε πρὸσ γῆν τήνδ’ ἐκέλσαμεν μόλισ βρυχώμενον σπασμοῖσι· καί νιν αὐτίκα ἢ ζῶντ’ ἐσόψεσθ’ ἢ τεθνηκότ’ ἀρτίωσ. τοιαῦτα, μῆτερ, πατρὶ βουλεύσασ’ ἐμῷ καὶ δρῶσ’ ἐλήφθησ, ὧν σε ποίνιμοσ Δίκη τίσαιτ’ Ἐρινύσ τ’. εἰ θέμισ δ’, ἐπεύχομαι· θέμισ δ’, ἐπεί μοι τὴν θέμιν σὺ προύβαλεσ, πάντων ἄριστον ἄνδρα τῶν ἐπὶ χθονὶ κτείνασ’, ὁποῖον ἄλλον οὐκ ὄψει ποτέ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION