Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ποινάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ποινάω

Structure: ποινά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to avenge, punish, to avenge oneself on

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ποινῶ ποινᾷς ποινᾷ
Dual ποινᾶτον ποινᾶτον
Plural ποινῶμεν ποινᾶτε ποινῶσιν*
SubjunctiveSingular ποινῶ ποινῇς ποινῇ
Dual ποινῆτον ποινῆτον
Plural ποινῶμεν ποινῆτε ποινῶσιν*
OptativeSingular ποινῷμι ποινῷς ποινῷ
Dual ποινῷτον ποινῴτην
Plural ποινῷμεν ποινῷτε ποινῷεν
ImperativeSingular ποίνᾱ ποινᾱ́τω
Dual ποινᾶτον ποινᾱ́των
Plural ποινᾶτε ποινώντων, ποινᾱ́τωσαν
Infinitive ποινᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
ποινων ποινωντος ποινωσα ποινωσης ποινων ποινωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ποινῶμαι ποινᾷ ποινᾶται
Dual ποινᾶσθον ποινᾶσθον
Plural ποινώμεθα ποινᾶσθε ποινῶνται
SubjunctiveSingular ποινῶμαι ποινῇ ποινῆται
Dual ποινῆσθον ποινῆσθον
Plural ποινώμεθα ποινῆσθε ποινῶνται
OptativeSingular ποινῴμην ποινῷο ποινῷτο
Dual ποινῷσθον ποινῴσθην
Plural ποινῴμεθα ποινῷσθε ποινῷντο
ImperativeSingular ποινῶ ποινᾱ́σθω
Dual ποινᾶσθον ποινᾱ́σθων
Plural ποινᾶσθε ποινᾱ́σθων, ποινᾱ́σθωσαν
Infinitive ποινᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ποινωμενος ποινωμενου ποινωμενη ποινωμενης ποινωμενον ποινωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐποίνων ἐποίνᾱς ἐποίνᾱν*
Dual ἐποινᾶτον ἐποινᾱ́την
Plural ἐποινῶμεν ἐποινᾶτε ἐποίνων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐποινώμην ἐποινῶ ἐποινᾶτο
Dual ἐποινᾶσθον ἐποινᾱ́σθην
Plural ἐποινώμεθα ἐποινᾶσθε ἐποινῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄλλαισ δ’ ἄλλα προσέβα χρυσέασ ἀρνὸσ μελάθροισ ὀδύνα, φόνοσ ἐπὶ φόνῳ, ἄχεα ἄχεσιν ἔνθεν τῶν πρόσθεν δμαθέντων Τανταλιδᾶν ἐκβαίνει ποινά γ’ εἰσ οἴκουσ, σπεύδει δ’ ἀσπούδαστ’ ἐπὶ σοὶ δαίμων. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 2:7)
  • βασιλέ’ ἄμφανεν Κυράνᾳ, δυσθρόου φωνᾶσ ἀνακρινόμενον ποινὰ τίσ ἔσται πρὸσ θεῶν. (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 4 19:1)
  • ποινὰ γὰρ ἐπέσται. (Aeschylus, Eumenides, choral, antistrophe 33)
  • ἔμολε μὲν δίκα Πριαμίδαισ χρόνῳ, βαρύδικοσ ποινά· (Aeschylus, Libation Bearers, choral, strophe 11)
  • ἔμολε δ’ ᾧ μέλει κρυπταδίου μάχασ δολιόφρων ποινά· (Aeschylus, Libation Bearers, choral, antistrophe 11)

Synonyms

  1. to avenge

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION