πόα
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πόα
Structure:
πο
(Stem)
+
α
(Ending)
Sense
- grass, herb, lucerne
- the grass, a grassy place
- grasses, summers
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καίτοι Σωκράτει μὲν ἀπέχρησε πλάτανοσ εὐφυὴσ καὶ πόα εὐθαλὴσ καὶ πηγὴ διαυγὴσ μικρὸν ἀπὸ τοῦ Ἰλισσοῦ, κἀνταῦθα καθεζόμενοσ Φαίδρου τε τοῦ Μυρρινουσίου κατειρωνεύετο καὶ τὸν Λυσίου τοῦ Κεφάλου λόγον διήλεγχε καὶ τὰσ Μούσασ ἐκάλει, καὶ ἐπίστευεν ἥξειν αὐτὰσ ἐπὶ τὴν ἐρημίαν συλληψομένασ τῶν περὶ τοῦ ἔρωτοσ λόγων, καὶ οὐκ ᾐσχύνετο γέρων ἄνθρωποσ παρακαλῶν παρθένουσ συνᾳσομένασ τὰ παιδεραστικά. (Lucian, De Domo, (no name) 4:6)
- πρῶτον μὲν γὰρ ἑκάστῳ γένει ζῴου μία τροφὴ σύμφυλόσ ἐστι, τοῖσ μὲν πόα τοῖσ δὲ ῥίζα τισ ἢ καρπόσ· (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 8 2:1)
- "ποτὸν δὲ ποταμοὶ ῥέουσι φύλλα δ’ αὐτοῖσ δένδρων ἀποχυθέντα καὶ πόα γῆσ ἐγκατακλιθῆναι. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 11:5)
- "φύλλα δ’ αὐτοῖσ δένδρων ἀποχυθέντα καὶ πόα γῆσ ἐγκατακλιθῆναι. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 4:6)
- πρῶτον μὲν οὖν τῆσ οἰκοφθορίασ ταῖσ πόλεσιν ἐδόκει αὐχμῷ ἡ γῆ κακωθεῖσα ἄρξαι, ἡνίκα οὔτ’ ἐπὶ τοῖσ δένδρεσι καρπὸσ οὐδεὶσ ὡραῖοσ γενέσθαι διέμεινεν, ἀλλ’ ὠμοὶ κατέρρεον, οὔθ’ ὁπόσα σπερμάτων ἀνέντα βλαστοὺσ ἀνθήσειεν ἑώσ στάχυοσ ἀκμῆσ τοὺσ κατὰ νόμον ἐξεπλήρου χρόνουσ, οὔτε πόα κτήνεσιν ἐφύετο διαρκήσ, τῶν τε ναμάτων τὰ μὲν οὐκέτι πίνεσθαι σπουδαῖα ἦν, τὰ δ’ ὑπελίμπανε θέρουσ, τὰ δ’ εἰσ τέλοσ ἀπεσβέννυτο. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 23 3:1)
- ὡσ δὲ ἑώρων λαμπρότητα μὲν καὶ κατασκευὴν οὐδεμίαν, ἄνθρωπον δὲ πρεσβύτην κατακείμενον ἔν τινι πόᾳ παρὰ τὴν θάλασσαν, εὐτελῆ καὶ μικρὸν τὸ σῶμα, τραχὺ καὶ φαῦλον ἱμάτιον ἀμπεχόμενον, σκώπτειν αὐτοῖσ καὶ γελωτοποιεῖν ἐπῄει, καὶ λέγειν ὅτι τοῦτο ἦν τὸ μυθολογούμενον ὠδίνειν ὄροσ, εἶτα μῦν ἀποτεκεῖν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 36 5:1)