- τοὐντεῦθεν δὲ ἤδη ἀφεθείσης αὐτοῖς τῆς μέθης σιωπῶσι καὶ πρὸς τὸ ἀρχαῖον ἀνατρέχουσι τὸ μέντοι παραδοξότατον οὐδέπω εἶπον ἢν γὰρ ἀτελῆ ὁ γέρων μεταξὺ καταλίπῃ ὃν διεξῄει τὸν λόγον, δύντος ἡλίου κωλυθεὶς ἐπὶ πέρας αὐτὸν ἐπεξελθεῖν, ἐς νέωτα πιὼν αὖθις ἐκεῖνα συνάπτει ἃ πέρυσι λέγοντα ἡ μέθη αὐτὸν κατέλιπεν. (Lucian, (no name) 7:5)
(루키아노스, (no name) 7:5)
- μεταξύ τε προϊὼν ἀνέκρινέ με περὶ τῶν ἐν τῇ γῇ πραγμάτων, τὰ πρῶτα μὲν ἐκεῖνα, πόσου νῦν ὁ πυρός ἐστιν ὤνιος ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος, καὶ εἰ σφόδρα ὑμῶν ὁ πέρυσι χειμὼν καθίκετο, καὶ εἰ τὰ λάχανα δεῖται πλείονος ἐπομβρίας. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 24:1)
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 24:1)
- αὐτός τ ἐμαυτὸν ὑπὸ Κλέωνος ἅπαθον ἐπίσταμαι διὰ τὴν πέρυσι κωμῳδίαν. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics7)
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics7)
- ἐγὼ γὰρ βασανιῶ ταύτην καλῶς ἐκ τῶν ἱερῶν τῶν πέρυσι: (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode 1:2)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode 1:2)
- οὐκ αἰσθάνῃ, ὦ θύγατερ, ὅτι πτωχαί ἐσμεν, οὐδὲ μέμησαι ὅσα παῤ αὐτοῦ ἐλάβομεν ἢ οἱο῀ν δὴ τὸν πέρυσι χειμῶνα διηγάγομεν ἄν, εἰ μὴ τοῦτον ἡμῖν ἡ Ἀφροδίτη ἔπεμψε· (Lucian, Dialogi meretricii, 3:10)
(루키아노스, Dialogi meretricii, 3:10)