Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

περικαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: περικαίω περικαύσω

Structure: περι (Prefix) + καί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to burn round about: - , to be all scorched

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περικαίω περικαίεις περικαίει
Dual περικαίετον περικαίετον
Plural περικαίομεν περικαίετε περικαίουσιν*
SubjunctiveSingular περικαίω περικαίῃς περικαίῃ
Dual περικαίητον περικαίητον
Plural περικαίωμεν περικαίητε περικαίωσιν*
OptativeSingular περικαίοιμι περικαίοις περικαίοι
Dual περικαίοιτον περικαιοίτην
Plural περικαίοιμεν περικαίοιτε περικαίοιεν
ImperativeSingular περικαίε περικαιέτω
Dual περικαίετον περικαιέτων
Plural περικαίετε περικαιόντων, περικαιέτωσαν
Infinitive περικαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
περικαιων περικαιοντος περικαιουσα περικαιουσης περικαιον περικαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περικαίομαι περικαίει, περικαίῃ περικαίεται
Dual περικαίεσθον περικαίεσθον
Plural περικαιόμεθα περικαίεσθε περικαίονται
SubjunctiveSingular περικαίωμαι περικαίῃ περικαίηται
Dual περικαίησθον περικαίησθον
Plural περικαιώμεθα περικαίησθε περικαίωνται
OptativeSingular περικαιοίμην περικαίοιο περικαίοιτο
Dual περικαίοισθον περικαιοίσθην
Plural περικαιοίμεθα περικαίοισθε περικαίοιντο
ImperativeSingular περικαίου περικαιέσθω
Dual περικαίεσθον περικαιέσθων
Plural περικαίεσθε περικαιέσθων, περικαιέσθωσαν
Infinitive περικαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περικαιομενος περικαιομενου περικαιομενη περικαιομενης περικαιομενον περικαιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περικαύσω περικαύσεις περικαύσει
Dual περικαύσετον περικαύσετον
Plural περικαύσομεν περικαύσετε περικαύσουσιν*
OptativeSingular περικαύσοιμι περικαύσοις περικαύσοι
Dual περικαύσοιτον περικαυσοίτην
Plural περικαύσοιμεν περικαύσοιτε περικαύσοιεν
Infinitive περικαύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
περικαυσων περικαυσοντος περικαυσουσα περικαυσουσης περικαυσον περικαυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περικαύσομαι περικαύσει, περικαύσῃ περικαύσεται
Dual περικαύσεσθον περικαύσεσθον
Plural περικαυσόμεθα περικαύσεσθε περικαύσονται
OptativeSingular περικαυσοίμην περικαύσοιο περικαύσοιτο
Dual περικαύσοισθον περικαυσοίσθην
Plural περικαυσοίμεθα περικαύσοισθε περικαύσοιντο
Infinitive περικαύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περικαυσομενος περικαυσομενου περικαυσομενη περικαυσομενης περικαυσομενον περικαυσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιέκαιον περιέκαιες περιέκαιεν*
Dual περιεκαίετον περιεκαιέτην
Plural περιεκαίομεν περιεκαίετε περιέκαιον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περιεκαιόμην περιεκαίου περιεκαίετο
Dual περιεκαίεσθον περιεκαιέσθην
Plural περιεκαιόμεθα περιεκαίεσθε περιεκαίοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τιγράνῃ δ’, ὡσ ὁ πρῶτοσ ἀγγείλασ ἥκοντα Λούκουλλον οὐκ ἐχαίρησεν, ἀλλ’ ἀπετέτμητο τὴν κεφαλήν, οὐδεὶσ ἄλλοσ ἔφραζεν, ἀλλ’ ἀγνοῶν καθῆστο περικαιόμενοσ ἤδη τῷ πολεμίῳ πυρί, λόγουσ ἀκούων πρὸσ χάριν, ὡσ μέγαν ὄντα Λούκουλλον στρατηγόν, εἰ πρὸσ Ἐφέσῳ Τιγράνην ὑποσταίη καὶ μὴ φεύγων εὐθὺσ ἐξ Ἀσίασ οἴχοιτο τὰσ τοσαύτασ μυριάδασ ἰδών. (Plutarch, Lucullus, chapter 25 1:1)

Synonyms

  1. to burn round about

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION