Ancient Greek-English Dictionary Language

περικαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: περικαίω περικαύσω

Structure: περι (Prefix) + καί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to burn round about: - , to be all scorched

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περικαίω περικαίεις περικαίει
Dual περικαίετον περικαίετον
Plural περικαίομεν περικαίετε περικαίουσιν*
SubjunctiveSingular περικαίω περικαίῃς περικαίῃ
Dual περικαίητον περικαίητον
Plural περικαίωμεν περικαίητε περικαίωσιν*
OptativeSingular περικαίοιμι περικαίοις περικαίοι
Dual περικαίοιτον περικαιοίτην
Plural περικαίοιμεν περικαίοιτε περικαίοιεν
ImperativeSingular περικαίε περικαιέτω
Dual περικαίετον περικαιέτων
Plural περικαίετε περικαιόντων, περικαιέτωσαν
Infinitive περικαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
περικαιων περικαιοντος περικαιουσα περικαιουσης περικαιον περικαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περικαίομαι περικαίει, περικαίῃ περικαίεται
Dual περικαίεσθον περικαίεσθον
Plural περικαιόμεθα περικαίεσθε περικαίονται
SubjunctiveSingular περικαίωμαι περικαίῃ περικαίηται
Dual περικαίησθον περικαίησθον
Plural περικαιώμεθα περικαίησθε περικαίωνται
OptativeSingular περικαιοίμην περικαίοιο περικαίοιτο
Dual περικαίοισθον περικαιοίσθην
Plural περικαιοίμεθα περικαίοισθε περικαίοιντο
ImperativeSingular περικαίου περικαιέσθω
Dual περικαίεσθον περικαιέσθων
Plural περικαίεσθε περικαιέσθων, περικαιέσθωσαν
Infinitive περικαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περικαιομενος περικαιομενου περικαιομενη περικαιομενης περικαιομενον περικαιομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περικαύσω περικαύσεις περικαύσει
Dual περικαύσετον περικαύσετον
Plural περικαύσομεν περικαύσετε περικαύσουσιν*
OptativeSingular περικαύσοιμι περικαύσοις περικαύσοι
Dual περικαύσοιτον περικαυσοίτην
Plural περικαύσοιμεν περικαύσοιτε περικαύσοιεν
Infinitive περικαύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
περικαυσων περικαυσοντος περικαυσουσα περικαυσουσης περικαυσον περικαυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular περικαύσομαι περικαύσει, περικαύσῃ περικαύσεται
Dual περικαύσεσθον περικαύσεσθον
Plural περικαυσόμεθα περικαύσεσθε περικαύσονται
OptativeSingular περικαυσοίμην περικαύσοιο περικαύσοιτο
Dual περικαύσοισθον περικαυσοίσθην
Plural περικαυσοίμεθα περικαύσοισθε περικαύσοιντο
Infinitive περικαύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
περικαυσομενος περικαυσομενου περικαυσομενη περικαυσομενης περικαυσομενον περικαυσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὐχ οὕτωσ οἱ περὶ τὸν Δανιὴλ λέοντεσ ἦσαν ἄγριοι, οὐδὲ ἡ κατὰ τὸν Μισαὴλ ἐκφλεγομένη κάμινοσ λαβροτάτῳ πυρί, ὡσ ἡ τῆσ φιλοτεκνίασ περιέκαιεν ἐκείνην φύσισ, ὁρῶσαν αὐτῆσ οὕτωσ ποικίλωσ τοὺσ ἑπτὰ υἱοὺσ βασανιζομένουσ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 16:3)
  • φύσει γὰρ οὐ γεγόνει τῶν φαυλοτάτων τυράννων ὁ Διονύσιοσ, ἀλλ’ ὁ πατὴρ, δεδοικώσ μὴ φρονήματοσ μεταλαβὼν καὶ συγγενόμενοσ νοῦν ἔχουσιν ἀνθρώποισ ἐπιβουλεύσειεν αὐτῷ καὶ παρέλοιτο τὴν ἀρχήν, ἐφρούρει κατάκλειστον οἴκοι, δι’ ἐρημίαν ὁμιλίασ ἑτέρασ καὶ ἀπειρίᾳ πραγμάτων, ὥσ φασιν, ἁμάξια καὶ λυχνίασ καὶ δίφρουσ ξυλίνουσ καὶ τραπέζασ τεκταινόμενον, οὕτω γὰρ ἦν ἄπιστοσ καὶ πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ ὕποπτοσ καὶ προβεβλημένοσ διὰ φόβον ὁ πρεσβύτεροσ Διονύσιοσ ὥστε μηδὲ τῆσ κεφαλῆσ τὰσ τρίχασ ἀφελεῖν κουρικαῖσ μαχαίραισ, ἀλλὰ τῶν πλαστῶν τισ ἐπιφοιτῶν ἄνθρακι τὴν κόμην περιέκαιεν. (Plutarch, Dion, chapter 9 2:1)

Synonyms

  1. to burn round about

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION