Ancient Greek-English Dictionary Language

παρενοχλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: παρενοχλέω παρενοχλήσω

Structure: παρ (Prefix) + ἐν (Prefix) + ὀχλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to trouble greatly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρενοχλῶ παρενοχλεῖς παρενοχλεῖ
Dual παρενοχλεῖτον παρενοχλεῖτον
Plural παρενοχλοῦμεν παρενοχλεῖτε παρενοχλοῦσιν*
SubjunctiveSingular παρενοχλῶ παρενοχλῇς παρενοχλῇ
Dual παρενοχλῆτον παρενοχλῆτον
Plural παρενοχλῶμεν παρενοχλῆτε παρενοχλῶσιν*
OptativeSingular παρενοχλοῖμι παρενοχλοῖς παρενοχλοῖ
Dual παρενοχλοῖτον παρενοχλοίτην
Plural παρενοχλοῖμεν παρενοχλοῖτε παρενοχλοῖεν
ImperativeSingular παρενόχλει παρενοχλείτω
Dual παρενοχλεῖτον παρενοχλείτων
Plural παρενοχλεῖτε παρενοχλούντων, παρενοχλείτωσαν
Infinitive παρενοχλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρενοχλων παρενοχλουντος παρενοχλουσα παρενοχλουσης παρενοχλουν παρενοχλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρενοχλοῦμαι παρενοχλεῖ, παρενοχλῇ παρενοχλεῖται
Dual παρενοχλεῖσθον παρενοχλεῖσθον
Plural παρενοχλούμεθα παρενοχλεῖσθε παρενοχλοῦνται
SubjunctiveSingular παρενοχλῶμαι παρενοχλῇ παρενοχλῆται
Dual παρενοχλῆσθον παρενοχλῆσθον
Plural παρενοχλώμεθα παρενοχλῆσθε παρενοχλῶνται
OptativeSingular παρενοχλοίμην παρενοχλοῖο παρενοχλοῖτο
Dual παρενοχλοῖσθον παρενοχλοίσθην
Plural παρενοχλοίμεθα παρενοχλοῖσθε παρενοχλοῖντο
ImperativeSingular παρενοχλοῦ παρενοχλείσθω
Dual παρενοχλεῖσθον παρενοχλείσθων
Plural παρενοχλεῖσθε παρενοχλείσθων, παρενοχλείσθωσαν
Infinitive παρενοχλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρενοχλουμενος παρενοχλουμενου παρενοχλουμενη παρενοχλουμενης παρενοχλουμενον παρενοχλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὐχ ἕξει ἐξουσίαν οὐδεὶσ πράσσειν καὶ παρενοχλεῖν τινα αὐτῶν περὶ παντὸσ πράγματοσ. (Septuagint, Liber Maccabees I 10:35)
  • καὶ οὐκ ἠβουλόμεθα οὖν παρενοχλεῖν ὑμῖν καὶ τοῖσ λοιποῖσ συμμάχοισ καὶ φίλοισ ἡμῶν ἐν τοῖσ πολέμοισ τούτοισ. (Septuagint, Liber Maccabees I 12:14)
  • ἐγὼ δὲ ἐν τῷ αὐτοὺσ παρενοχλεῖν μοι ἐνεδυόμην σάκκον καὶ ἐταπείνουν ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου, καὶ ἡ προσευχή μου εἰσ κόλπον μου ἀποστραφήσεται. (Septuagint, Liber Psalmorum 34:13)
  • τίσ δ’ ἦν χρεία τῷ Χαιρεφῶντι παρενοχλεῖν τὸν θεὸν περὶ Σωκράτουσ πυνθανόμενον; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 60 1:3)
  • τοὺσ γὰρ Θηβαίουσ βαρεῖσ ὄντασ ἐπικεῖσθαι καὶ παρενοχλεῖν αὐτοὺσ διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι συμφρονεῖν σφίσιν μηδ’ αἱρεῖσθαι τὰ Ῥωμαίων· (Polybius, Histories, book 27, chapter 5 6:1)

Synonyms

  1. to trouble greatly

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION