Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰστός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: οἰστός οἰστή οἰστόν

Structure: οἰστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fe/rw의 분사형

Sense

  1. that must be borne, endurable

Examples

  • ὅσοι δὲ τόξοισ χεῖρ’ ἔχουσιν εὔστοχον, ἓν μὲν τὸ λῷστον, μυρίουσ οἰστοὺσ ἀφεὶσ ἄλλοισ τὸ σῶμα ῥύεται μὴ κατθανεῖν, ἑκὰσ δ’ ἀφεστὼσ πολεμίουσ ἀμύνεται τυφλοῖσ ὁρῶντασ οὐτάσασ τοξεύμασιν τὸ σῶμά τ’ οὐ δίδωσι τοῖσ ἐναντίοισ, ἐν εὐφυλάκτῳ δ’ ἐστί· (Euripides, Heracles, episode 1:15)
  • ἢν δέ ποτε καὶ ἐπὶ σκοποῦ δέῃ πειραθῆναι τοῦ τόνου τῆσ πληγῆσ, ξύλον ἀντίτυπον ἢ ἀσπίδα ὠμοβοΐνην προθέμενοι διελαύνουσι, καὶ οὕτω πιστεύουσι, κἂν δἰ ὅπλων σφίσι χωρῆσαι τοὺσ οἰστούσ. (Lucian, 70:2)
  • ὁπλισμὸν δ’ εἶναι τόξον καὶ οἰστοὺσ τριπήχεισ, ἢ σαύνιον, καὶ πέλτην καὶ μάχαιραν πλατεῖαν τρίπηχυν· (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 132:7)
  • τὸ δὲ σχῆμα παραπλήσιον ἐρέψει γινόμενον ὄψιν τε θεατρικὴν παρέχει, καὶ τῶν προβλημάτων στεγανώτατόν ἐστι πρὸσ τοὺσ ὀϊστοὺσ ἀπολισθαίνοντασ. (Plutarch, Antony, chapter 45 2:3)
  • ἔπεχε νῦν σκοπῷ τόξον, ἄγε θυμέ, τίνα βάλλομεν ἐκ μαλθακᾶσ αὖτε φρενὸσ εὐκλέασ ὀϊστοὺσ ἱέντεσ; (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 2 29:1)
  • καὶ τοῦτον τὸν τρόπον τῶν ἀναφυομένων κεφαλῶν περιγενόμενοσ, τὴν ἀθάνατον ἀποκόψασ κατώρυξε καὶ βαρεῖαν ἐπέθηκε πέτραν, παρὰ τὴν ὁδὸν τὴν φέρουσαν διὰ Λέρνησ εἰσ Ἐλαιοῦντα τὸ δὲ σῶμα τῆσ ὕδρασ ἀνασχίσασ τῇ χολῇ τοὺσ ὀιστοὺσ ἔβαψεν. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 5 2:10)

Synonyms

  1. that must be borne

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION