Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰστός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: οἰστός οἰστή οἰστόν

Structure: οἰστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fe/rw의 분사형

Sense

  1. that must be borne, endurable

Examples

  • μέχρι μὲν γὰρ ὀλίγοισ ἐπεχείρει, τέτταρα κατατολμῶν καὶ τετταράκοντα λέγειν, ἔτι δὲ τήμερον καὶ τὰ ὅμοια ἐπισπώμενον ἴδια ταυτὶ λέγειν, ἀποστεροῦν με τῶν συγγεγενημένων καὶ συντεθραμμένων γραμμάτων, συνήθειαν ᾤμην ^ καὶ οἰστὸν ἦν μοι τὸ ἄκουσμα καὶ οὐ πάνυ τι ἐδακνόμην ἐπ’ αὐτοῖσ. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 7:3)
  • ὑπόστηθι, ὦ Τίμων, δι’ ἐμέ, καὶ εἰ χαλεπὸν τοῦτο καὶ οὐκ οἰστόν ἐστιν, ὅπωσ οἱ κόλακεσ ἐκεῖνοι διαρραγῶσιν ὑπὸ τοῦ φθόνου· (Lucian, Timon, (no name) 40:1)
  • καὶ μὴν εἰ διά γε τοῦτο, καὶ ἄλλουσ ἂν ἔχοιτε πολλοὺσ θεοὺσ οἱο͂σ ὁ Ἀκινάκησ ἐστί, τὸν Οἰστὸν καὶ τὴν Λόγχην καὶ Κώνειον δὲ καὶ Βρόχον καὶ τὰ τοιαῦτα· (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 37:7)
  • πολλὴν δ’ ἀπορίαν καὶ διατριβὴν ὁρῶν αὐτὸσ ἐπεχείρησεν ἐν χρῷ τοῦ θώρακοσ ἀποτέμνειν τῷ ξιφιδίῳ τὸν οἰστόν· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 13 32:1)
  • πολλὴν δ’ ἀπορίαν καὶ διατριβὴν ὁρῶν αὐτὸσ ἐπεχείρησεν ἐν χρῷ τοῦ θώρακοσ ἀποτέμνειν τῷ ξιφιδίῳ τὸν οἰστόν· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 14:2)
  • υἱὲ Διὸσ μεγάλου, στᾶθί τ’ ἐν χώρᾳ, γελανώσασ τε θυμόν μὴ ταύ̈σιον προί̈ει τραχὺν ἐκ χειρῶν ὀϊστὸν ψυχαῖσιν ἔπι φθιμένων· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 6:3)
  • ἔπεμψαν γὰρ οὗτοι μὲν, ὥσ φησιν Ἡρόδοτοσ, ὄρνιν καὶ ὀιστὸν καὶ βάτραχον ἀλλ’ ὅ γε Πάτροκλοσ, ὡσ διὰ τῆσ τρίτησ τῶν ἱστοριῶν φησιν ὁ Φύλαρχοσ, πεμφθέντων τῶν προειρημένων σύκων καὶ ἰχθύων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 92)

Synonyms

  1. that must be borne

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION