Ancient Greek-English Dictionary Language

οἰστός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: οἰστός οἰστή οἰστόν

Structure: οἰστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fe/rw의 분사형

Sense

  1. that must be borne, endurable

Examples

  • Οἱ δὲ Τύριοι ἐπί τε τῶν ἐπάλξεων τῶν κατὰ τὸ χῶμα πύργουσ ξυλίνουσ ἐπέστησαν, ὡσ ἀπομάχεσθαι ἀπ̓ αὐτῶν, καὶ εἴ πῃ ἄλλῃ αἱ μηχαναὶ προσήγοντο, βέλεσί τε ἠμύνοντο καὶ πυρφόροισ οἰστοῖσ ἔβαλλον αὐτὰσ τὰσ ναῦσ, ὥστε φόβον παρέχειν τοῖσ Μακεδόσι πελάζειν τῷ τείχει. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 21 3:1)
  • ξύλοισ δὲ ἐχρῶντο μικρὸν προϊόντεσ ἀπὸ τῆσ φάλαγγοσ, οὗ ἡ μάχη ἐγένετο, τοῖσ τε οἰστοῖσ πολλοῖσ οὖσιν, οὓσ ἠνάγκαζον οἱ Ἕλληνεσ ἐκβάλλειν τοὺσ αὐτομολοῦντασ παρὰ βασιλέωσ, καὶ τοῖσ γέρροισ καὶ ταῖσ ἀσπίσι ταῖσ ξυλίναισ ταῖσ Αἰγυπτίαισ· (Xenophon, Anabasis, , chapter 1 8:3)
  • οὕτω γάρ φασι μεγάλοισ κεχρῆσθαι οἰστοῖσ, ὥστε τοὺσ Ἕλληνασ ἐναγκυλοῦντασ τὰ ῥιπτόμενα βέλη τούτοισ σαυνίοισ χρωμένουσ ἐξακοντίζειν. (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 27 7:2)
  • τὴν γὰρ περαίαν τοῦ ποταμοῦ τούτου φέρειν ἐλάτην καὶ οἰστοῖσ ἐλατίνοισ χρῆσθαι τοὺσ ταύτῃ Σκύθασ· (Strabo, Geography, Book 11, chapter 7 5:7)
  • ἦν δέ τισ ἐν βάθει Ἐνδέρα γυμνητῶν ἀνθρώπων κατοικία, τόξοισ χρωμένων καλαμίνοισ καὶ πεπυρακτωμένοισ οἰστοῖσ· (Strabo, Geography, book 16, chapter 4 18:8)
  • οἱ δὲ Χῖοι συμπλέοντεσ αὐτῷ, πρὸσ δὲ τοὺσ Φασηλίτασ ἐκ παλαιοῦ φιλικῶσ ἔχοντεσ, ἅμα μὲν τὸν Κίμωνα κατεπράϋνον, ἅμα δὲ τοξεύοντεσ ὑπὲρ τὰ τείχη βιβλίδια προσκείμενα τοῖσ ὀϊστοῖσ ἐξήγγελλον τοῖσ Φασηλίταισ. (Plutarch, , chapter 12 3:2)
  • εἱλουμένουσ δὲ ἐν ὀλίγῳ καὶ συμπίπτοντασ ἀλλήλοισ βάλλεσθαι καὶ ἀποθνῄσκειν οὐ ῥᾴδιον οὐδ’ ὀξὺν θάνατον, ἀλλ’ ὑπὸ σπασμοῦ καὶ ὀδύνησ δυσανασχετοῦντασ καὶ κυλινδουμένουσ περὶ τοῖσ ὀιστοῖσ ἐναποθραύειν τοῖσ τραύμασι, βίᾳ τε πειρωμένουσ ἐξέλκειν ἠγκιστρωμένασ ἀκίδασ καὶ δεδυκυίασ διὰ φλεβῶν καὶ νεύρων προσαναρρηγνύναι καὶ λυμαίνεσθαι σφᾶσ αὐτούσ. (Plutarch, chapter 25 5:1)
  • καὶ Διογένησ μὲν ὁ τῆσ Ἀρχελάου γυναικὸσ υἱὸσ ἀριστεύων ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ περιόπτωσ ἔπεσεν, οἱ δὲ τοξόται, τῶν Ῥωμαίων ἐκβιαζομένων, οὐκ ἔχοντεσ ἀναστροφὴν ἀθρόοισ τοῖσ ὀϊστοῖσ ἐκ χειρὸσ ὥσπερ ξίφεσι παίοντεσ ἀνέκοπτον αὐτούσ, τέλοσ δὲ κατακλεισθέντεσ εἰσ τὸν χάρακα μοχθηρῶσ ὑπὸ τραυμάτων καὶ φόνου διενυκτέρευσαν. (Plutarch, Sulla, chapter 21 3:2)
  • ἔμπησ δὲ θοοῖσ ἐδάμησαν ὀιστοῖσ ἄμφω Λητοΐδαο, καὶ ἴφθιμοί περ ἐόντεσ. (Apollodorus, Argonautica, book 1 9:20)
  • σὺν δὲ καὶ ὧλλοι δῆθεν ὑπότροποι ἀντιόωντεσ, πρίν περ ἀνελθέμεναι σκοπιήν, ἥπτοντο φόνοιο Γηγενέων ἡρ́ωεσ ἀρήιοι, ἠμὲν ὀιστοῖσ ἠδὲ καὶ ἐγχείῃσι δεδεγμένοι, εἰσόκε πάντασ ἀντιβίην ἀσπερχὲσ ὀρινομένουσ ἐδάιξαν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:18)

Synonyms

  1. that must be borne

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION