Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁδοιπορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁδοιπορέω

Structure: ὁδοιπορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: o(doipo/ros

Sense

  1. to travel, walk, to walk over

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁδοιπόρω ὁδοιπόρεις ὁδοιπόρει
Dual ὁδοιπόρειτον ὁδοιπόρειτον
Plural ὁδοιπόρουμεν ὁδοιπόρειτε ὁδοιπόρουσιν*
SubjunctiveSingular ὁδοιπόρω ὁδοιπόρῃς ὁδοιπόρῃ
Dual ὁδοιπόρητον ὁδοιπόρητον
Plural ὁδοιπόρωμεν ὁδοιπόρητε ὁδοιπόρωσιν*
OptativeSingular ὁδοιπόροιμι ὁδοιπόροις ὁδοιπόροι
Dual ὁδοιπόροιτον ὁδοιποροίτην
Plural ὁδοιπόροιμεν ὁδοιπόροιτε ὁδοιπόροιεν
ImperativeSingular ὁδοιπο͂ρει ὁδοιπορεῖτω
Dual ὁδοιπόρειτον ὁδοιπορεῖτων
Plural ὁδοιπόρειτε ὁδοιποροῦντων, ὁδοιπορεῖτωσαν
Infinitive ὁδοιπόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁδοιπορων ὁδοιπορουντος ὁδοιπορουσα ὁδοιπορουσης ὁδοιπορουν ὁδοιπορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁδοιπόρουμαι ὁδοιπόρει, ὁδοιπόρῃ ὁδοιπόρειται
Dual ὁδοιπόρεισθον ὁδοιπόρεισθον
Plural ὁδοιποροῦμεθα ὁδοιπόρεισθε ὁδοιπόρουνται
SubjunctiveSingular ὁδοιπόρωμαι ὁδοιπόρῃ ὁδοιπόρηται
Dual ὁδοιπόρησθον ὁδοιπόρησθον
Plural ὁδοιπορώμεθα ὁδοιπόρησθε ὁδοιπόρωνται
OptativeSingular ὁδοιποροίμην ὁδοιπόροιο ὁδοιπόροιτο
Dual ὁδοιπόροισθον ὁδοιποροίσθην
Plural ὁδοιποροίμεθα ὁδοιπόροισθε ὁδοιπόροιντο
ImperativeSingular ὁδοιπόρου ὁδοιπορεῖσθω
Dual ὁδοιπόρεισθον ὁδοιπορεῖσθων
Plural ὁδοιπόρεισθε ὁδοιπορεῖσθων, ὁδοιπορεῖσθωσαν
Infinitive ὁδοιπόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁδοιπορουμενος ὁδοιπορουμενου ὁδοιπορουμενη ὁδοιπορουμενης ὁδοιπορουμενον ὁδοιπορουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ λόγου κοινωνοῦ καὶ ὁδοιπόρων καὶ περὶ δόσεωσ κληρονομίασ ἑταίρων, (Septuagint, Liber Sirach 42:3)
  • πλὴν τό γε τοσοῦτον προσθήσειν μοι δοκῶ, διότι ἡ μὲν τραχεῖα ἐκείνη καὶ ἀνάντησ οὐ πολλὰ ἴχνη τῶν ὁδοιπόρων εἶχεν, εἰ δέ τινα, πάνυ παλαιά. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 8:1)
  • τῇδε πᾶσ ἕπου δίωκε καὶ τὸν ἄνδρα πυνθάνου τῶν ὁδοιπόρων ἁπάντων· (Aristophanes, Acharnians, Parodos, trochees1)
  • Οὐ τοίνυν ἀπέλυσάσ με τῆσ ἀπορίασ, ἀλλ̓ ἔτι ὁμοίωσ ἀγνοῶ τῷ μᾶλλον χρὴ πιστεῦσαι τῶν ὁδοιπόρων· (Lucian, 55:11)
  • ἐδείπνει δὲ πρὸσ ἑσπέραν βαθεῖαν, ἔπινε δὲ θύσασ τοῖσ θεοῖσ, ἐκύβευε δὲ πρὸσ Μήδιον πυρέττων, ἔπαιζε δ’ ὁδοιπορῶν ἅμα καὶ μανθάνων τοξεύειν καὶ ἀποβαίνειν ἁρ́ματοσ. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 6 1:1)

Synonyms

  1. to travel

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION