μενοινή
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
μενοινή
Structure:
μενοιν
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐσμὲν ἡμεῖσ, οἷσ πρόσεστι τοῦτο τοὐρροπύγιον, Ἀττικοὶ μόνοι δικαίωσ ἐγγενεῖσ αὐτόχθονεσ, ἀνδρικώτατον γένοσ καὶ πλεῖστα τήνδε τὴν πόλιν ὠφελῆσαν ἐν μάχαισιν, ἡνίκ’ ἦλθ’ ὁ βάρβαροσ, τῷ καπνῷ τύφων ἅπασαν τὴν πόλιν καὶ πυρπολῶν, ἐξελεῖν ἡμῶν μενοινῶν πρὸσ βίαν τἀνθρήνια. (Aristophanes, Wasps, Parabasis, epirrheme2)
- ἄταν ὑπέροπλον, ἅν οἱ πατὴρ ὑπερκρέμασε καρτερὸν αὐτῷ λίθον, τὸν αἰεὶ μενοινῶν κεφαλᾶσ βαλεῖν εὐφροσύνασ ἀλᾶται. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 1 15:1)
- ἄνδρα δ’ ἐγὼ κεῖνον αἰνῆσαι μενοινῶν ἔλπομαι μὴ χαλκοπάρᾳον ἄκονθ’ ὡσείτ’ ἀγῶνοσ βαλεῖν ἔξω παλάμᾳ δονέων, μακρὰ δὲ ῥίψαισ ἀμεύσασθ’ ἀντίουσ· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 1 15:2)
- "Εἰ μὲν δὴ πάσῃσιν ἐφανδάνει ἥδε μενοινή, ἤδη κεν μετὰ νῆα καὶ ἄγγελον ὀτρύναιμι. (Apollodorus, Argonautica, book 1 13:5)
- ἀλλ’ οὐ σύγε τήνδε μενοινὴν σχήσεισ, οὔτ’ αὐτὴ προτιόσσομαι ὧδε τελεῖσθαι. (Apollodorus, Argonautica, book 1 16:4)
- ῥήτρῃ πιστεύεισ πυκινόφρονι, σῇ τε μενοινῇ ποικίλον αὐδῆσαι μῦθον ἐπισταμένῃ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 3502)
- ἐν δὲ μενοινῇ δαιμονίησ ἐλέλιζε νοήματα ποικίλα βουλῆσ. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 10:2)
