Ancient Greek-English Dictionary Language

λυπέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: λυπέω

Structure: λυπέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to give pain to, to pain, distress, grieve, vex
  2. (absolute) to cause pain or grief
  3. (in historical writers, of cavalry and light troops) to harass, annoy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λύπω λύπεις λύπει
Dual λύπειτον λύπειτον
Plural λύπουμεν λύπειτε λύπουσιν*
SubjunctiveSingular λύπω λύπῃς λύπῃ
Dual λύπητον λύπητον
Plural λύπωμεν λύπητε λύπωσιν*
OptativeSingular λύποιμι λύποις λύποι
Dual λύποιτον λυποίτην
Plural λύποιμεν λύποιτε λύποιεν
ImperativeSingular λῦπει λυπεῖτω
Dual λύπειτον λυπεῖτων
Plural λύπειτε λυποῦντων, λυπεῖτωσαν
Infinitive λύπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
λυπων λυπουντος λυπουσα λυπουσης λυπουν λυπουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular λύπουμαι λύπει, λύπῃ λύπειται
Dual λύπεισθον λύπεισθον
Plural λυποῦμεθα λύπεισθε λύπουνται
SubjunctiveSingular λύπωμαι λύπῃ λύπηται
Dual λύπησθον λύπησθον
Plural λυπώμεθα λύπησθε λύπωνται
OptativeSingular λυποίμην λύποιο λύποιτο
Dual λύποισθον λυποίσθην
Plural λυποίμεθα λύποισθε λύποιντο
ImperativeSingular λύπου λυπεῖσθω
Dual λύπεισθον λυπεῖσθων
Plural λύπεισθε λυπεῖσθων, λυπεῖσθωσαν
Infinitive λύπεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
λυπουμενος λυπουμενου λυπουμενη λυπουμενης λυπουμενον λυπουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γινώσκω, χαρίεσσα, φιλεῖν πάνυ τὸν φιλέοντα, καὶ πάλι γινώσκω τόν με δακόντα δακεῖν μὴ λύπει με λίην στέργοντά σε, μηδ’ ἐρεθίζειν τὰσ βαρυοργήτουσ σοι θέλε Πιερίδασ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 1071)
  • ὥσπερ ὄξοσ ἕλκει ἀσύμφορον, οὕτωσ προσπεσὸν πάθοσ ἐν σώματι καρδίαν λυπεῖ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 25:21)
  • οὐχ ἡ δόσισ τῶν χρημάτων λυπεῖ, ἀλλ’ ἡ πρᾶξισ τοῦ λαμβάνοντοσ, ἐὰν ᾖ κατὰ τοῦ συμφέροντοσ. (Demades, On the Twelve Years, 21:1)
  • συνειδὼσ γὰρ Ἡρόδοτοσ, ὅτι πᾶσα μῆκοσ ἔχουσα πολὺ διήγησισ ἂν μὲν ἀναπαύσεισ τινὰσ λαμβάνῃ, τὰσ ψυχὰσ τῶν ἀκροωμένων ἡδέωσ διατίθησιν, ἐὰν δὲ ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένῃ πραγμάτων, κἂν τὰ μάλιστα ἐπιτυγχάνηται, λυπεῖ τὴν ἀκοὴν τῷ κόρῳ, ποικίλην ἐβουλήθη ποιῆσαι τὴν γραφὴν Ὁμήρου ζηλωτὴσ γενόμενοσ· (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 11:3)
  • οὕτω δὲ ἰσχυρά ἐστιν, ὥσθ’ ὁπόταν τι δάκνῃ, τιτρώσκει οὐκ ἀνθρώπου δέρμα μόνον, ἀλλὰ καὶ βοὸσ καὶ ἵππου, καὶ ἐλέφαντα λυπεῖ ἐσ τὰσ ῥυτίδασ αὐτοῦ παρεισδυομένη καὶ τῇ αὑτῆσ προνομαίᾳ κατὰ λόγον τοῦ μεγέθουσ ἀμύσσουσα. (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 6:1)
  • ἀλλ’ ἐγὼ οἶδ’ ὅπερ μάλιστα λυπεῖ αὐτόν, ὅτι μὴ τὰ γλίσχρα ἐκεῖνα καὶ λεπτὰ κάθημαι πρὸσ αὐτὸν σμικρολογούμενοσ, εἰ ἀθάνατοσ ἡ ψυχή, καὶ πόσασ κοτύλασ ὁ θεὸσ ὁπότε τὸν κόσμον εἰργάσατο τῆσ ἀμιγοῦσ καὶ κατὰ ταὐτὰ ἐχούσησ οὐσίασ ἐνέχεεν εἰσ τὸν κρατῆρα ἐν ᾧ τὰ πάντα ἐκεράννυτο, καὶ εἰ ἡ Ῥητορικὴ πολιτικῆσ μορίου εἴδωλον, κολακείασ τὸ τέταρτον. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 34:3)

Synonyms

  1. to give pain to

  2. to harass

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION