Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κουριάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κουριάω κουριάσω

Structure: κουριά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: koura/

Sense

  1. to need clipping

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κουρίω κουρίᾳς κουρίᾳ
Dual κουρίᾱτον κουρίᾱτον
Plural κουρίωμεν κουρίᾱτε κουρίωσιν*
SubjunctiveSingular κουρίω κουρίῃς κουρίῃ
Dual κουρίητον κουρίητον
Plural κουρίωμεν κουρίητε κουρίωσιν*
OptativeSingular κουρίῳμι κουρίῳς κουρίῳ
Dual κουρίῳτον κουριῷτην
Plural κουρίῳμεν κουρίῳτε κουρίῳεν
ImperativeSingular κουρῖᾱ κουριᾶτω
Dual κουρίᾱτον κουριᾶτων
Plural κουρίᾱτε κουριῶντων, κουριᾶτωσαν
Infinitive κουρίᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
κουριων κουριωντος κουριωσα κουριωσης κουριων κουριωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κουρίωμαι κουρίᾳ κουρίᾱται
Dual κουρίᾱσθον κουρίᾱσθον
Plural κουριῶμεθα κουρίᾱσθε κουρίωνται
SubjunctiveSingular κουρίωμαι κουρίῃ κουρίηται
Dual κουρίησθον κουρίησθον
Plural κουριώμεθα κουρίησθε κουρίωνται
OptativeSingular κουριῷμην κουρίῳο κουρίῳτο
Dual κουρίῳσθον κουριῷσθην
Plural κουριῷμεθα κουρίῳσθε κουρίῳντο
ImperativeSingular κουρίω κουριᾶσθω
Dual κουρίᾱσθον κουριᾶσθων
Plural κουρίᾱσθε κουριᾶσθων, κουριᾶσθωσαν
Infinitive κουρίᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κουριωμενος κουριωμενου κουριωμενη κουριωμενης κουριωμενον κουριωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κουριάσω κουριάσεις κουριάσει
Dual κουριάσετον κουριάσετον
Plural κουριάσομεν κουριάσετε κουριάσουσιν*
OptativeSingular κουριάσοιμι κουριάσοις κουριάσοι
Dual κουριάσοιτον κουριασοίτην
Plural κουριάσοιμεν κουριάσοιτε κουριάσοιεν
Infinitive κουριάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κουριασων κουριασοντος κουριασουσα κουριασουσης κουριασον κουριασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κουριάσομαι κουριάσει, κουριάσῃ κουριάσεται
Dual κουριάσεσθον κουριάσεσθον
Plural κουριασόμεθα κουριάσεσθε κουριάσονται
OptativeSingular κουριασοίμην κουριάσοιο κουριάσοιτο
Dual κουριάσοισθον κουριασοίσθην
Plural κουριασοίμεθα κουριάσοισθε κουριάσοιντο
Infinitive κουριάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κουριασομενος κουριασομενου κουριασομενη κουριασομενης κουριασομενον κουριασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκουρῖων ἐκουρῖᾱς ἐκουρῖᾱν*
Dual ἐκουρίᾱτον ἐκουριᾶτην
Plural ἐκουρίωμεν ἐκουρίᾱτε ἐκουρῖων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκουριῶμην ἐκουρίω ἐκουρίᾱτο
Dual ἐκουρίᾱσθον ἐκουριᾶσθην
Plural ἐκουριῶμεθα ἐκουρίᾱσθε ἐκουρίωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰή δ’ ἂν Ἑλλάδι γλώττῃ τὰ ὀνόματα ταῦτα μεθερμηνευόμενα φυλὴ μὲν καὶ τριττὺσ ἡ τρίβουσ, φράτρα δὲ καὶ λόχοσ ἡ κουρία, καὶ τῶν ἀνδρῶν οἱ μὲν τὰσ τῶν τρίβων ἡγεμονίασ ἔχοντεσ φύλαρχοί τε καὶ τριττύαρχοι, οὓσ καλοῦσι Ῥωμαῖοι τριβούνουσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 7 4:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION