- ὁ μὲν οὖν Κοκκωνᾶσ τὴν Καλχηδόνα ἐδοκίμαζεν ἐπιτήδειον εἶναι καὶ εὔκαιρον χωρίον, ^ τῇ τε Θρᾴκῃ καὶ τῇ Βιθυνίᾷ πρόσοικον, οὐχ ἑκὰσ οὐδὲ τῆσ Ἀσίασ καὶ Γαλατίασ καὶ τῶν ὑπερκειμένων ἐθνῶν ἁπάντων ὁ δὲ Ἀλέξανδροσ ἔμπαλιν τὰ οἴκοι προὔκρινεν, λέγων ὅπερ ἀληθὲσ ἦν, πρὸσ τὴν τῶν τοιούτων ἀρχὴν καὶ ἐπιχείρησιν ἀνθρώπων δεῖν παχέων καὶ ἠλιθίων τῶν ὑποδεξομένων, οἱούσ τοὺσ Παφλαγόνασ εἶναι ἔφασκεν ὑπεροικοῦντασ τὸ τοῦ Ἀβώνου τεῖχοσ, δεισιδαίμονασ τοὺσ πολλοὺσ καὶ πλουσίουσ, καὶ μόνον εἰ φανείη τισ αὐλητὴν ἢ τυμπανιστὴν ἢ κυμβάλοισ κροτοῦντα ἐπαγόμενοσ, κοσκίνῳ τὸ τοῦ λόγου μαντευόμενοσ, αὐτίκα μάλα πάντασ κεχηνότασ πρὸσ αὐτὸν καὶ ὥσπερ τινὰ τῶν ἐπουρανίων προσβλέποντασ. (Lucian, Alexander, (no name) 9:2)
(루키아노스, Alexander, (no name) 9:2)
- καὶ ταῦτα πράξαντοσ αὐτοῦ καὶ πράττοντοσ, ἦν ὁ γράψασ ὅτι κοσκίνῳ τὴν τέφραν τοῦ νεκροῦ μετέβαλε καὶ διήθησε, χρυσίον ζητῶν κατακεκαυμένον. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 11 4:2)
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 11 4:2)
- γενομένην δὲ τοῦ ποταμοῦ πλησίον τὸ παροιμιαζόμενον ἐν τοῖσ πρώτοισ τῶν ἀδυνάτων τόλμημα ὑπομεῖναι, ἀρυσαμένην ἐκ τοῦ ποταμοῦ κοσκίνῳ καὶ μέχρι τῆσ ἀγορᾶσ ἐνέγκασαν παρὰ τοὺσ πόδασ τῶν ἱεροφαντῶν ἐξερᾶσαι τὸ ὕδωρ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 69 2:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 69 2:2)
- τοὐναντίον δὴ οὗτοσ σοί, ὦ Καλλίκλεισ, ἐνδείκνυται ὡσ τῶν ἐν Αἵδου ‐ τὸ ἀιδὲσ δὴ λέγων ‐ οὗτοι ἀθλιώτατοι ἂν εἰε͂ν, οἱ ἀμύητοι, καὶ φοροῖεν εἰσ τὸν τετρημένον πίθον ὕδωρ ἑτέρῳ τοιούτῳ τετρημένῳ κοσκίνῳ. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 281:1)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 281:1)
- τὴν δὲ ψυχὴν κοσκίνῳ ἀπῄκασεν τὴν τῶν ἀνοήτων ὡσ τετρημένην, ἅτε οὐ δυναμένην στέγειν δι’ ἀπιστίαν τε καὶ λήθην. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 282:1)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 282:1)