- ἐπὶ πᾶσι δὲ πῦρ ἀνακαύσασ ἐπέθηκε φέρων αὐτῇ δορᾷ τὴν αἶγα καὶ αὐτοῖσ ἐρίοισ τὸ πρόβατον ἡ δὲ κνῖσα θεσπέσιοσ καὶ ἱεροπρεπὴσ χωρεῖ ἄνω καὶ εἰσ αὐτὸν τὸν οὐρανὸν ἠρέμα διασκίδναται. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 13:4)
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 13:4)
- ἔτι δὲ καὶ ἡ κνῖσα ἡ τῶν σκευαζομένων εἰσ τὸ δεῖπνον ἀπέκναιέ με, ὥστε ὑπεράνθρωπόσ τισ ἀνὴρ καὶ τρισόλβιόσ μοι κατεφαίνετο καὶ μονονουχὶ πάντων ^ καλλίων καὶ ὑψηλότεροσ ὅλῳ πήχει βασιλικῷ, ἐπαιρόμενοσ τῇ τύχῃ καὶ σεμνῶσ προβαίνων καὶ ἑαυτὸν ἐξυπτιάζων καὶ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ ἐκπλήττων. (Lucian, Cataplus, (no name) 16:5)
(루키아노스, Cataplus, (no name) 16:5)
- οὐ γὰρ μόνον τὰ κεφάλαια ταῦτα τῆσ διοικήσεωσ, ὑετοὺσ καὶ χαλάζασ καὶ πνεύματα καὶ ἀστραπὰσ αὐτὸσ οἰκονομησάμενοσ καὶ διατάξασ πέπαυμαι τῶν ἐπί μέρουσ φροντίδων ἀπηλλαγμένοσ, ἀλλά με δεῖ καὶ ταῦτα μὲν ποιεῖν ἀποβλέπειν δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἁπανταχόσε καὶ πάντα ἐπισκοπεῖν ὥσπερ τὸν ἐν τῇ Νεμέᾳ βουκόλον, τοὺσ κλέπτοντασ, τοὺσ ἐπιορκοῦντασ, τοὺσ θύοντασ, εἴ τισ ἔσπεισε, πόθεν ἡ κνῖσα καὶ ὁ καπνὸσ ἀνέρχεται, τίσ νοσῶν ἢ πλέων ἐκάλεσεν, καὶ τὸ πάντων ἐπιπονώτατον, ὑφ’ ἕνα καιρὸν ἒν τε Ὀλυμπίᾳ τῇ ἑκατόμβῃ παρεῖναι καὶ ἐν Βαβυλῶνι τοὺσ πολεμοῦντασ ἐπισκοπεῖν καὶ ἐν Γέταισ χαλαζᾶν καὶ ἐν Αἰθίοψιν εὐωχεῖσθαι. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:5)
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:5)
- ἀλλ’ εἰ χρὴ τἀληθῆ λέγειν, καθήμεθα τοῦτο μόνον ἐπιτηροῦντεσ, εἴ τισ θύει καὶ κνισᾷ τοὺσ βωμούσ· (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 22:1)
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 22:1)
- θύει γὰρ οὐδεὶσ οὐδὲν ἀνθρώπων ἔτι θεοῖσιν, οὐδὲ κνῖσα μηρίων ἄπο ἀνῆλθεν ὡσ ἡμᾶσ ἀπ’ ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἀλλ’ ὡσπερεὶ Θεσμοφορίοισ νηστεύομεν ἄνευ θυηλῶν· (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 1 1:32)
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 1 1:32)