Ancient Greek-English Dictionary Language

καταμελέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταμελέω καταμελήσω

Structure: κατ (Prefix) + ἀμελέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to take no care of, to pay no heed, be heedless

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμελῶ καταμελεῖς καταμελεῖ
Dual καταμελεῖτον καταμελεῖτον
Plural καταμελοῦμεν καταμελεῖτε καταμελοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταμελῶ καταμελῇς καταμελῇ
Dual καταμελῆτον καταμελῆτον
Plural καταμελῶμεν καταμελῆτε καταμελῶσιν*
OptativeSingular καταμελοῖμι καταμελοῖς καταμελοῖ
Dual καταμελοῖτον καταμελοίτην
Plural καταμελοῖμεν καταμελοῖτε καταμελοῖεν
ImperativeSingular καταμέλει καταμελείτω
Dual καταμελεῖτον καταμελείτων
Plural καταμελεῖτε καταμελούντων, καταμελείτωσαν
Infinitive καταμελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμελων καταμελουντος καταμελουσα καταμελουσης καταμελουν καταμελουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμελοῦμαι καταμελεῖ, καταμελῇ καταμελεῖται
Dual καταμελεῖσθον καταμελεῖσθον
Plural καταμελούμεθα καταμελεῖσθε καταμελοῦνται
SubjunctiveSingular καταμελῶμαι καταμελῇ καταμελῆται
Dual καταμελῆσθον καταμελῆσθον
Plural καταμελώμεθα καταμελῆσθε καταμελῶνται
OptativeSingular καταμελοίμην καταμελοῖο καταμελοῖτο
Dual καταμελοῖσθον καταμελοίσθην
Plural καταμελοίμεθα καταμελοῖσθε καταμελοῖντο
ImperativeSingular καταμελοῦ καταμελείσθω
Dual καταμελεῖσθον καταμελείσθων
Plural καταμελεῖσθε καταμελείσθων, καταμελείσθωσαν
Infinitive καταμελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμελουμενος καταμελουμενου καταμελουμενη καταμελουμενης καταμελουμενον καταμελουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμελήσω καταμελήσεις καταμελήσει
Dual καταμελήσετον καταμελήσετον
Plural καταμελήσομεν καταμελήσετε καταμελήσουσιν*
OptativeSingular καταμελήσοιμι καταμελήσοις καταμελήσοι
Dual καταμελήσοιτον καταμελησοίτην
Plural καταμελήσοιμεν καταμελήσοιτε καταμελήσοιεν
Infinitive καταμελήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμελησων καταμελησοντος καταμελησουσα καταμελησουσης καταμελησον καταμελησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμελήσομαι καταμελήσει, καταμελήσῃ καταμελήσεται
Dual καταμελήσεσθον καταμελήσεσθον
Plural καταμελησόμεθα καταμελήσεσθε καταμελήσονται
OptativeSingular καταμελησοίμην καταμελήσοιο καταμελήσοιτο
Dual καταμελήσοισθον καταμελησοίσθην
Plural καταμελησοίμεθα καταμελήσοισθε καταμελήσοιντο
Infinitive καταμελήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμελησομενος καταμελησομενου καταμελησομενη καταμελησομενης καταμελησομενον καταμελησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to take no care of

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION