Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακρημνίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κατακρημνίζω κατακρημνίσω

Structure: κατακρημνίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw down a precipice
  2. to throw headlong down, to be so thrown down

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακρημνίζω κατακρημνίζεις κατακρημνίζει
Dual κατακρημνίζετον κατακρημνίζετον
Plural κατακρημνίζομεν κατακρημνίζετε κατακρημνίζουσιν*
SubjunctiveSingular κατακρημνίζω κατακρημνίζῃς κατακρημνίζῃ
Dual κατακρημνίζητον κατακρημνίζητον
Plural κατακρημνίζωμεν κατακρημνίζητε κατακρημνίζωσιν*
OptativeSingular κατακρημνίζοιμι κατακρημνίζοις κατακρημνίζοι
Dual κατακρημνίζοιτον κατακρημνιζοίτην
Plural κατακρημνίζοιμεν κατακρημνίζοιτε κατακρημνίζοιεν
ImperativeSingular κατακρήμνιζε κατακρημνιζέτω
Dual κατακρημνίζετον κατακρημνιζέτων
Plural κατακρημνίζετε κατακρημνιζόντων, κατακρημνιζέτωσαν
Infinitive κατακρημνίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρημνιζων κατακρημνιζοντος κατακρημνιζουσα κατακρημνιζουσης κατακρημνιζον κατακρημνιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακρημνίζομαι κατακρημνίζει, κατακρημνίζῃ κατακρημνίζεται
Dual κατακρημνίζεσθον κατακρημνίζεσθον
Plural κατακρημνιζόμεθα κατακρημνίζεσθε κατακρημνίζονται
SubjunctiveSingular κατακρημνίζωμαι κατακρημνίζῃ κατακρημνίζηται
Dual κατακρημνίζησθον κατακρημνίζησθον
Plural κατακρημνιζώμεθα κατακρημνίζησθε κατακρημνίζωνται
OptativeSingular κατακρημνιζοίμην κατακρημνίζοιο κατακρημνίζοιτο
Dual κατακρημνίζοισθον κατακρημνιζοίσθην
Plural κατακρημνιζοίμεθα κατακρημνίζοισθε κατακρημνίζοιντο
ImperativeSingular κατακρημνίζου κατακρημνιζέσθω
Dual κατακρημνίζεσθον κατακρημνιζέσθων
Plural κατακρημνίζεσθε κατακρημνιζέσθων, κατακρημνιζέσθωσαν
Infinitive κατακρημνίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρημνιζομενος κατακρημνιζομενου κατακρημνιζομενη κατακρημνιζομενης κατακρημνιζομενον κατακρημνιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακρημνίσω κατακρημνίσεις κατακρημνίσει
Dual κατακρημνίσετον κατακρημνίσετον
Plural κατακρημνίσομεν κατακρημνίσετε κατακρημνίσουσιν*
OptativeSingular κατακρημνίσοιμι κατακρημνίσοις κατακρημνίσοι
Dual κατακρημνίσοιτον κατακρημνισοίτην
Plural κατακρημνίσοιμεν κατακρημνίσοιτε κατακρημνίσοιεν
Infinitive κατακρημνίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρημνισων κατακρημνισοντος κατακρημνισουσα κατακρημνισουσης κατακρημνισον κατακρημνισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακρημνίσομαι κατακρημνίσει, κατακρημνίσῃ κατακρημνίσεται
Dual κατακρημνίσεσθον κατακρημνίσεσθον
Plural κατακρημνισόμεθα κατακρημνίσεσθε κατακρημνίσονται
OptativeSingular κατακρημνισοίμην κατακρημνίσοιο κατακρημνίσοιτο
Dual κατακρημνίσοισθον κατακρημνισοίσθην
Plural κατακρημνισοίμεθα κατακρημνίσοισθε κατακρημνίσοιντο
Infinitive κατακρημνίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρημνισομενος κατακρημνισομενου κατακρημνισομενη κατακρημνισομενης κατακρημνισομενον κατακρημνισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢ μηδ’ ἑαυτὸν φύσει στέργειν τὸν ἄνθρωπον λέγωμεν, ὅτι πολλοὶ σφάττουσιν ἑαυτοὺσ καὶ κατακρημνίζουσιν; (Plutarch, De amore prolis, section 52)
  • ἢ μηδ’ ἑαυτὸν φύσει στέργειν τὸν ἄνθρωπον λέγωμεν, ὅτι πολλοὶ σφάττουσιν ἑαυτοὺσ καὶ κατακρημνίζουσιν; (Plutarch, De amore prolis, section 52)
  • ὑπὲρ τῆσ νομιζομένησ ἐλευθερίασ ταύτησ οἱ μὲν ἀπάγχονται, οἱ δὲ κατακρημνίζουσιν αὑτούσ, ἔστι δ’ ὅτε καὶ πόλεισ ὅλαι ἀπώλοντο· (Epictetus, Works, book 4, 171:1)

Synonyms

  1. to throw down a precipice

  2. to throw headlong down

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION