- καθάπερ γὰρ τῆσ καινῆσ οἰκίασ ἀρχιτέκτονι τῆσ ὅλησ καταβολῆσ φροντιστέον, τῷ δὲ ἐγκαίειν καὶ ζωγραφεῖν ἐπιχειροῦντι τὰ ἐπιτήδεια πρὸσ διακόσμησιν ἐξεταστέον, οὕτω δοκῶ καὶ ἐπὶ ἡμῶν. (Septuagint, Liber Maccabees II 2:29)
(70인역 성경, Liber Maccabees II 2:29)
- ἐπεὶ δὲ καὶ αἱ καταβολαὶ τῶν προσόδων παρῆσαν, ἔφησεν ἐπ’ αὐτῷ χρείαν εἶναι καὶ τούτων, ἐκείνοισ δὲ ὕστερον ἀποδώσειν σὺν τόκῳ. (Aristotle, Economics, Book 2 104:3)
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 104:3)
- ἔτι δὲ τὸ ἐξ ἀρχῆσ καὶ ἅμα τῇ πρώτῃ καταβολῇ τῶν ἀνθρώπων χρησιμώτερον τοῦ ὕστερον εὑρεθέντοσ· (Plutarch, Aquane an ignis sit utilior, chapter, section 2 3:1)
(플루타르코스, Aquane an ignis sit utilior, chapter, section 2 3:1)
- θεῷ γὰρ ἡ τεκοῦσα μειχθῆναι λέγεται, καὶ καθάπερ τὸν Ἡρακλέα σπαρῆναί φασιν ἐν μακρᾷ νυκτί, τῆσ ἡμέρασ ἐπισχεθείσησ παρὰ φύσιν καὶ τοῦ ἡλίου βραδύναντοσ, οὕτω περὶ τὴν Ῥωμύλου σπορὰν καὶ καταβολὴν τὸν ἥλιον ἐκλιπεῖν ἱστοροῦσι, ποιησάμενον ἀτρεκῆ σύνοδον πρὸσ σελήνην, ᾧπερ ὁ Ἄρησ θεὸσ ὢν τῇ Σιλβίᾳ θνητῇ συνῆλθε. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 1:2)
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 8 1:2)
- ἀναγράφουσιν δὲ χωρὶσ μὲν οὓσ δεῖ κατὰ πρυτανείαν ἑκάστην καταβάλλειν, εἰσ δέκα γραμματεῖα, χωρὶσ δὲ οὓσ τρὶσ τοῦ ἐνιαυτοῦ, γραμματεῖον κατὰ τὴν καταβολὴν ἑκάστην ποιήσαντεσ, χωρὶσ δ’ οὓσ ἐπὶ τῆσ ἐνάτησ πρυτανείασ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 47 3:1)
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 47 3:1)
- ὅταν δ’ ᾖ χρημάτων καταβολή, παραδίδωσι τοῖσ ἀποδέκταισ αὐτὰ ταῦτα καθελὼν ἀπὸ τῶν ἐπιστυλίων, ὧν ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ δεῖ τὰ χρήματα καταβληθῆναι καὶ ἀπαλειφθῆναι· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 47 5:2)
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 47 5:2)
- ἔστω δὲ ὁ λόγοσ εἰσ τὰ τῆσ γνώμησ ἔτι τὸ εἰκόσι χρῆσθαι σεμνότητα καὶ ἀξίωμα ἔχοντα τὸν λόγον ἐργάζεται, ὥσπερ ἐν θαλάττῃ πνεῦμα ἀκατάστατον ὡσ ἂν τύχῃ κινούμενον, καὶ πάλιν ὥσπερ σκηπτὸσ ἢ χειμάρρουσ ἅπαν τοῦτο τὸ πρᾶγμα εἰσ τὴν πόλιν εἰσέπεσεν, καὶ ἑτέρωθι πάλιν ἐπεὶ ὅτι γε ὥσπερ περίοδοσ ἢ καταβολὴ πυρετοῦ ἢ ἄλλου τινὸσ κακοῦ καὶ τῷ πάνυ πόρρω δοκοῦντι νῦν ἀφεστάναι προσέρχεται οὐδεὶσ ἀγνοεῖ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 15:3)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 15:3)
- ἀλλὰ μείζω γιγνόμενον τὸν ἄνθρωπον περιορῶμεν, τὸν χρόνον κερδᾶναι τοῦτον ὃν ἄλλοσ ἀπόλλυται ἕκαστοσ ἐγνωκώσ, ὥσ γ’ ἐμοὶ δοκεῖ, οὐχ ὅπωσ σωθήσεται τὰ τῶν Ἑλλήνων σκοπῶν οὐδὲ πράττων, ἐπεί, ὅτι γ’ ὥσπερ περίοδοσ ἢ καταβολὴ πυρετοῦ ἢ ἄλλου τινὸσ κακοῦ καὶ τῷ πάνυ πόρρω δοκοῦντι νῦν ἀφεστάναι προσέρχεται, οὐδεὶσ ἀγνοεῖ. (Demosthenes, Speeches, 34:1)
(데모스테네스, Speeches, 34:1)
- ὅταν οὖν ἔλθῃ ἡ καταβολὴ αὕτη τῆσ ἀσθενείασ, τοὺσ τότε παρόντασ αἰτιάσονται συμβούλουσ, Θεμιστοκλέα δὲ καὶ Κίμωνα καὶ Περικλέα ἐγκωμιάσουσιν, τοὺσ αἰτίουσ τῶν κακῶν· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 439:2)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 439:2)