뜻

1. to treat despitefully, to insult or affront wantontly, to wax wanton

예문

• μισόπαισ οὗτοσ, ἐγὼ φιλοπάτωρ γίγνομαι ἐγὼ τὴν φύσιν ἀσπάζομαι, οὗτοσ τὰ τῆσ φύσεωσ παρορᾷ καὶ ^ καθυβρίζει δίκαια. (Lucian, Abdicatus, (no name) 18:4)

  (루키아노스, Abdicatus, (no name) 18:4)

• διαβαλλόμενοσ δ’ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἐν Ἀθηναίοισ ταχυβούλοισ, ὡσ κωμῳδεῖ τὴν πόλιν ἡμῶν καὶ τὸν δῆμον καθυβρίζει, ἀποκρίνασθαι δεῖται νυνὶ πρὸσ Ἀθηναίουσ μεταβούλουσ. (Aristophanes, Acharnians, Parabasis, parabasis2)

  (아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, parabasis2)

• πάλιν ἐκταπεινοῦσι καὶ καθυβρίζουσιν ἔν τισιν ἑορταῖσ, τῶν μὲν ἀνθρώπων τοὺσ πυρροὺσ καὶ προπηλακίζοντεσ, ὄνον δὲ κατακρημνίζοντεσ, ὡσ Κοπτῖται, διὰ τὸ πυρρὸν γεγονέναι τὸν Τυφῶνα καὶ ὀνώδη τὴν χρόαν. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 30 2:1)

  (플루타르코스, De Iside et Osiride, section 30 2:1)

• ὦ λῆμ’ ἀναιδέσ, τοῦ καθυβρίζειν δοκεῖσ, πότερον ἐμοῦ γέροντοσ ἢ σαυτοῦ, τόδε; (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 6:1)

  (소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 6:1)

• "σὺ τοίνυν, εἶπεν, ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ γενομένη μετάπεμψαι μὲν τοὺσ στασιώτασ αὐτῶν, ἐπιδείξασα δὲ τὸ σῶμα τοὐμὸν ἐκείνοισ ὅπωσ μοι βούλονται χρῆσθαι μετὰ πολλῆσ ἀξιοπιστίασ ἐπίτρεπε, εἴτε καθυβρίζειν ἀταφίᾳ μου θελήσουσι τὸν νεκρὸν ὡσ πολλὰ πεπονθότεσ ἐξ ἐμοῦ, εἴτ’ ἄλλην τινὰ κατ’ ὀργὴν αἰκίαν τῷ σώματι προσφέρειν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 499:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 499:1)

유사 형태

• καθυβρίσαι (9)
• καθυβρίσας (7)
• καθύβρισε (3)
• καθύβρισαν (3)
• καθυβρίζει (2)
• καθυβρίζων (2)
• καθύβριστο (2)
• καθυβρίζειν (2)
• καθύβρισται (2)
• καθύβριζον (2)
• καθύβρισας (1)
• καθυβρισθεὶς (1)
• καθυβρίζεται (1)
• καθύβρις (1)
• καθυβρίσθαι (1)
• καθυβρίζουσα (1)
• καθυβρίσασιν (1)
• καθυβρίσει (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.