Sense

1. iota, the name of the ninth letter of the Greek alphabet.
2. (figuratively) a very small part of writing: jot.

Examples

• τὸ ἄλφα, βῆτα, γάμμα, δέλτα, θεοῦ γὰρ εἶ, ζῆτ’, ἦτα, θῆτ’, ἰῶτα, β κάππα, λάβδα, μῦ, νῦ, ξεῖ, τὸ οὖ, πεῖ, ῥῶ, τὸ σίγμα, ταῦ, τὸ ὖ, παρὸν φεῖ χεῖ τε τῷ ψεῖ εἰσ τὸ ὦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:1)
• ὁ χορὸσ δὲ γυναικῶν ἐκ τῶν σύνδυο πεποιημένοσ αὐτῷ ἐστιν ἔμμετροσ ἅμα καὶ μεμελοπεποιημένοσ τόνδε τὸν τρόπον βῆτα ἄλφα βᾱ, βῆτα εἶ βα, βῆτα ἦτα βε, βῆτα ἰῶτα β, βῆτα οὖ βο , βῆτα ὖ βυ, βῆτα ὦ βω, καὶ πάλιν ἐν ἀντιστρόφῳ τοῦ μέλουσ καὶ τοῦ μέτρου γάμμα ἄλφα, γάμμα εἶ, γάμμα ἦτα, γάμμα ἰῶτα, γάμμα οὖ, γάμμα ὖ γάμμα ὦ, καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν συλλαβῶν ὁμοίωσ ἑκάστων τό τε μέτρον καὶ τὸ μέλοσ ἐν ἀντιστρόφοισ ἔχουσι πᾶσαι ταὐτόν, ὥστε τὸν Εὐριπίδην μὴ μόνον ὑπονοεῖσθαι τὴν Μήδειαν ἐντεῦθεν πεποιηκέναι πᾶσαν, ἀλλὰ καὶ τὸ μέλοσ αὐτὸ μετενηνοχότα φανερὸν εἶναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:2)
• τὸ τε τέταρτόν αὖ μόνον ἰῶτα, πέμπτον οὖ, τὸ θ’ ἕκτον υ μόνον λέγε· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 3:2)
• ὁ δὲ σκύφοσ με τοῦ θεοῦ καλεῖ πάλαι τὸ γράμμα φαίνων,5 δέλτ’, ἰῶτα καὶ τρίτον οὖ,6 νῦ τὸ τ’ ὖ πάρεστι, κοὐκ ἀπουσίαν ἐκ τοὐπέκεινα σὰν τὸ τ’ οὖ κηρύσσετον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 2:1)

Similar forms

• ἰῶτα (18)
• ἰῷτο (4)
• Ιὦτα (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary