Ancient Greek-English Dictionary Language

φύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φύω φύσω ἔφυσα πέφυκα

Structure: φύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (transitive) I bring forth, produce, generate, cause to grow
  2. (transitive) I beget, bear, give birth to
  3. (intransitive) I grow, arise, spring up
  4. (intransitive) I am by nature, I am naturally disposed to, prone to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φύω φύεις φύει
Dual φύετον φύετον
Plural φύομεν φύετε φύουσιν*
SubjunctiveSingular φύω φύῃς φύῃ
Dual φύητον φύητον
Plural φύωμεν φύητε φύωσιν*
OptativeSingular φύοιμι φύοις φύοι
Dual φύοιτον φυοίτην
Plural φύοιμεν φύοιτε φύοιεν
ImperativeSingular φύε φυέτω
Dual φύετον φυέτων
Plural φύετε φυόντων, φυέτωσαν
Infinitive φύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φυων φυοντος φυουσα φυουσης φυον φυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φύομαι φύει, φύῃ φύεται
Dual φύεσθον φύεσθον
Plural φυόμεθα φύεσθε φύονται
SubjunctiveSingular φύωμαι φύῃ φύηται
Dual φύησθον φύησθον
Plural φυώμεθα φύησθε φύωνται
OptativeSingular φυοίμην φύοιο φύοιτο
Dual φύοισθον φυοίσθην
Plural φυοίμεθα φύοισθε φύοιντο
ImperativeSingular φύου φυέσθω
Dual φύεσθον φυέσθων
Plural φύεσθε φυέσθων, φυέσθωσαν
Infinitive φύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυομενος φυομενου φυομενη φυομενης φυομενον φυομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓φυσα έ̓φυσας έ̓φυσεν*
Dual ἐφύσατον ἐφυσάτην
Plural ἐφύσαμεν ἐφύσατε έ̓φυσαν
SubjunctiveSingular φύσω φύσῃς φύσῃ
Dual φύσητον φύσητον
Plural φύσωμεν φύσητε φύσωσιν*
OptativeSingular φύσαιμι φύσαις φύσαι
Dual φύσαιτον φυσαίτην
Plural φύσαιμεν φύσαιτε φύσαιεν
ImperativeSingular φύσον φυσάτω
Dual φύσατον φυσάτων
Plural φύσατε φυσάντων
Infinitive φύσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυσᾱς φυσαντος φυσᾱσα φυσᾱσης φυσαν φυσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφυσάμην ἐφύσω ἐφύσατο
Dual ἐφύσασθον ἐφυσάσθην
Plural ἐφυσάμεθα ἐφύσασθε ἐφύσαντο
SubjunctiveSingular φύσωμαι φύσῃ φύσηται
Dual φύσησθον φύσησθον
Plural φυσώμεθα φύσησθε φύσωνται
OptativeSingular φυσαίμην φύσαιο φύσαιτο
Dual φύσαισθον φυσαίσθην
Plural φυσαίμεθα φύσαισθε φύσαιντο
ImperativeSingular φύσαι φυσάσθω
Dual φύσασθον φυσάσθων
Plural φύσασθε φυσάσθων
Infinitive φύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φυσαμενος φυσαμενου φυσαμενη φυσαμενης φυσαμενον φυσαμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢ τέκν’ ἐν μυχῷ χθονὸσ φύσωσιν, ἐξ ὧν εἶσί τισ τιμωρία; (Euripides, Suppliants, episode 4:29)
  • ἔνιοι μὲν οὖν κολακεύοντεσ αὐτοὺσ ὥσπερ γαργαλίζουσι καὶ φυσῶσιν· (Plutarch, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 21 5:1)

Synonyms

  1. I bring forth

  2. I beget

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION