εὐτελής
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
εὐτελής
εὐτελές
Structure:
εὐτελη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- easily paid for, cheap, more cheaply, at a cheap rate
- mean, paltry, worthless, paltry, requiring no exertion
- thrifty, frugal
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀπόχρη μὲν οὖν καὶ ταῦτα ῥηθέντα φανερὰν ποιῆσαι τὴν φιλοτιμίαν τῶν ἀξιούντων τὰσ Ἀριστοτέλουσ ἐζηλωκέναι τέχνασ τὸν Δημοσθένη, ὃσ ἤδη τέτταρασ μὲν ἔτυχεν εἰρηκὼσ δημηγορίασ Φιλιππικάσ, τρεῖσ δὲ Ἑλληνικάσ, πέντε δὲ λόγουσ δημοσίουσ εἰσ δικαστήρια γεγραφώσ, οὓσ οὐδεὶσ ἂν ἔχοι διαβαλεῖν ὡσ εὐτελεῖσ τινασ καὶ φαύλουσ καὶ μηδὲν ἐπιφαίνοντασ τεχνικόν, ἐπειδὴ πρὸ τῶν Ἀριστοτέλουσ συνετάχθησαν τεχνῶν. (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 101)
- καὶ μὴν τῶν ἄλλων τεχνῶν αἱ ἀρχαὶ φαῦλαί τινεσ καὶ εὐτελεῖσ εἰσι, τῆσ δὲ παρασιτικῆσ ἀρχὴ πάνυ γενναία τισ· (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 22:2)
- τελετάσ τε καλοῦμεν τὰσ ἔτι μείζουσ καὶ μετά τινοσ μυστικῆσ παραδόσεωσ ἑορτὰσ τῶν εἰσ αὐτὰσ δαπανημάτων ἕνεκα, τελεῖν γὰρ τὸ δαπανᾶν, καὶ πολυτελεῖσ οἱ πολλὰ ἀναλίσκοντεσ καὶ εὐτελεῖσ οἱ ὀλίγα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 125)
- ποιήσειν εἰ μὴ τὸν βίον ἐπανορθώσοιτο,1 εἰπόντοσ τοῦ Λυσάνδρου ὅτι καὶ Ἀγησίλαοσ, ὅτε διέτριβεν περὶ τὸν Ἑλλήσποντον πολεμῶν τοῖσ βαρβάροισ, ὁρῶν τοὺσ Ἀσιαγενεῖσ ταῖσ μὲν στολαῖσ πολυτελῶσ ἠσκημένουσ, τοῖσ σώμασιν δ’ οὕτωσ ἀχρείουσ ὄντασ, γυμνοὺσ πάντασ ἐκέλευσε τοὺσ ἁλισκομένουσ ἐπὶ τὸν κήρυκα ἄγειν καὶ χωρὶσ πωλεῖν τὸν τούτων ἱματισμόν, ὅπωσ οἱ σύμμαχοι γιγνώσκοντεσ διότι πρὸσ μὲν ἆθλα μεγάλα, πρὸσ δ’ ἄνδρασ εὐτελεῖσ ὁ ἀγὼν συνέστηκε, προθυμότερον ταῖσ ψυχαῖσ ὁρμῶσιν ἐπὶ τοὺσ ἐναντίουσ, καὶ Πύθων δ’ ὁ Βυζάντιοσ ῥήτωρ, ὡσ Λέων ἱστορεῖ ὁ πολίτησ αὐτοῦ, πάνυ ἦν παχὺσ τὸ σῶμα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 74 3:1)
- αὐτῶν μέντοι τῶν ὀνείρων οὔτε φύσισ οὔτε ἰδέα ἡ αὐτή, ἀλλ’ οἱ μὲν μακροὶ ἦσαν καὶ καλοὶ καὶ εὐειδεῖσ, οἱ δὲ μικροὶ καὶ ἄμορφοι, καὶ οἱ μὲν χρύσεοι, ὡσ ἐδόκουν, οἱ δὲ ταπεινοί τε καὶ εὐτελεῖσ. (Lucian, Verae Historiae, book 2 34:1)