Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐδοκιμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐδοκιμέω

Structure: εὐδοκιμέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: the augm. is omitted in ionic

Sense

  1. to be of good repute, to be held in esteem, honoured, famous, popular, to be distinguished, to have influence

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοκιμῶ εὐδοκιμεῖς εὐδοκιμεῖ
Dual εὐδοκιμεῖτον εὐδοκιμεῖτον
Plural εὐδοκιμοῦμεν εὐδοκιμεῖτε εὐδοκιμοῦσιν*
SubjunctiveSingular εὐδοκιμῶ εὐδοκιμῇς εὐδοκιμῇ
Dual εὐδοκιμῆτον εὐδοκιμῆτον
Plural εὐδοκιμῶμεν εὐδοκιμῆτε εὐδοκιμῶσιν*
OptativeSingular εὐδοκιμοῖμι εὐδοκιμοῖς εὐδοκιμοῖ
Dual εὐδοκιμοῖτον εὐδοκιμοίτην
Plural εὐδοκιμοῖμεν εὐδοκιμοῖτε εὐδοκιμοῖεν
ImperativeSingular εὐδοκίμει εὐδοκιμείτω
Dual εὐδοκιμεῖτον εὐδοκιμείτων
Plural εὐδοκιμεῖτε εὐδοκιμούντων, εὐδοκιμείτωσαν
Infinitive εὐδοκιμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοκιμων εὐδοκιμουντος εὐδοκιμουσα εὐδοκιμουσης εὐδοκιμουν εὐδοκιμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοκιμοῦμαι εὐδοκιμεῖ, εὐδοκιμῇ εὐδοκιμεῖται
Dual εὐδοκιμεῖσθον εὐδοκιμεῖσθον
Plural εὐδοκιμούμεθα εὐδοκιμεῖσθε εὐδοκιμοῦνται
SubjunctiveSingular εὐδοκιμῶμαι εὐδοκιμῇ εὐδοκιμῆται
Dual εὐδοκιμῆσθον εὐδοκιμῆσθον
Plural εὐδοκιμώμεθα εὐδοκιμῆσθε εὐδοκιμῶνται
OptativeSingular εὐδοκιμοίμην εὐδοκιμοῖο εὐδοκιμοῖτο
Dual εὐδοκιμοῖσθον εὐδοκιμοίσθην
Plural εὐδοκιμοίμεθα εὐδοκιμοῖσθε εὐδοκιμοῖντο
ImperativeSingular εὐδοκιμοῦ εὐδοκιμείσθω
Dual εὐδοκιμεῖσθον εὐδοκιμείσθων
Plural εὐδοκιμεῖσθε εὐδοκιμείσθων, εὐδοκιμείσθωσαν
Infinitive εὐδοκιμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοκιμουμενος εὐδοκιμουμενου εὐδοκιμουμενη εὐδοκιμουμενης εὐδοκιμουμενον εὐδοκιμουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολλὰ μὲν οὖν ἴσωσ ἐστὶν αἴτια τούτων, καὶ οὐ παρ’ ἓν οὐδὲ δύ’ εἰσ τοῦτο τὰ πράγματ’ ἀφῖκται, μάλιστα δ’, ἄνπερ ἐξετάζητ’ ὀρθῶσ, εὑρήσετε διὰ τοὺσ χαρίζεσθαι μᾶλλον ἢ τὰ βέλτιστα λέγειν προαιρουμένουσ, ὧν τινεσ μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐν οἷσ εὐδοκιμοῦσιν αὐτοὶ καὶ δύνανται, ταῦτα φυλάττοντεσ οὐδεμίαν περὶ τῶν μελλόντων πρόνοιαν ἔχουσιν, οὐκοῦν οὐδ’ ὑμᾶσ οἰόνται δεῖν ἔχειν, ἕτεροι δὲ τοὺσ ἐπὶ τοῖσ πράγμασιν ὄντασ αἰτιώμενοι καὶ διαβάλλοντεσ οὐδὲν ἄλλο ποιοῦσιν ἢ ὅπωσ ἡ μὲν πόλισ αὐτὴ παρ’ αὑτῆσ δίκην λήψεται καὶ περὶ τοῦτ’ ἔσται, Φιλίππῳ δ’ ἐξέσται καὶ λέγειν καὶ πράττειν ὅ τι βούλεται. (Demosthenes, Speeches, 3:1)
  • ἤδη δὲ καὶ ῥήτοροσ ἔστιν ὅτε κολακεία διασύρει φιλόσοφον, καὶ παρὰ γυναιξὶν ἀκολάστοισ εὐδοκιμοῦσιν οἱ τὰσ μονολεχεῖσ καὶ φιλάνδρουσ ἀναφροδίτουσ καὶ ἀγροίκουσ ἀποκαλοῦντεσ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 14 3:2)
  • οὐδὲ γὰρ παρ’ Ἕλλησιν οἱ πρῶτοι λίθινον καὶ χαλκοῦν στήσαντεσ τρόπαιον εὐδοκιμοῦσιν. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 37 1:2)
  • αἵπερ καὶ μάλιστ’ εὐδοκιμοῦσιν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 21 6:2)
  • ἐν οἷσ μάλιστά τ’ ἐκπίπτουσιν οἱ ποιηταὶ ἐὰν μὴ εὖ, καὶ ἐὰν εὖ, εὐδοκιμοῦσιν· (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 11 13:3)

Synonyms

  1. to be of good repute

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION