Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐδοκιμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐδοκιμέω

Structure: εὐδοκιμέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: the augm. is omitted in ionic

Sense

  1. to be of good repute, to be held in esteem, honoured, famous, popular, to be distinguished, to have influence

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοκιμῶ εὐδοκιμεῖς εὐδοκιμεῖ
Dual εὐδοκιμεῖτον εὐδοκιμεῖτον
Plural εὐδοκιμοῦμεν εὐδοκιμεῖτε εὐδοκιμοῦσιν*
SubjunctiveSingular εὐδοκιμῶ εὐδοκιμῇς εὐδοκιμῇ
Dual εὐδοκιμῆτον εὐδοκιμῆτον
Plural εὐδοκιμῶμεν εὐδοκιμῆτε εὐδοκιμῶσιν*
OptativeSingular εὐδοκιμοῖμι εὐδοκιμοῖς εὐδοκιμοῖ
Dual εὐδοκιμοῖτον εὐδοκιμοίτην
Plural εὐδοκιμοῖμεν εὐδοκιμοῖτε εὐδοκιμοῖεν
ImperativeSingular εὐδοκίμει εὐδοκιμείτω
Dual εὐδοκιμεῖτον εὐδοκιμείτων
Plural εὐδοκιμεῖτε εὐδοκιμούντων, εὐδοκιμείτωσαν
Infinitive εὐδοκιμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοκιμων εὐδοκιμουντος εὐδοκιμουσα εὐδοκιμουσης εὐδοκιμουν εὐδοκιμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοκιμοῦμαι εὐδοκιμεῖ, εὐδοκιμῇ εὐδοκιμεῖται
Dual εὐδοκιμεῖσθον εὐδοκιμεῖσθον
Plural εὐδοκιμούμεθα εὐδοκιμεῖσθε εὐδοκιμοῦνται
SubjunctiveSingular εὐδοκιμῶμαι εὐδοκιμῇ εὐδοκιμῆται
Dual εὐδοκιμῆσθον εὐδοκιμῆσθον
Plural εὐδοκιμώμεθα εὐδοκιμῆσθε εὐδοκιμῶνται
OptativeSingular εὐδοκιμοίμην εὐδοκιμοῖο εὐδοκιμοῖτο
Dual εὐδοκιμοῖσθον εὐδοκιμοίσθην
Plural εὐδοκιμοίμεθα εὐδοκιμοῖσθε εὐδοκιμοῖντο
ImperativeSingular εὐδοκιμοῦ εὐδοκιμείσθω
Dual εὐδοκιμεῖσθον εὐδοκιμείσθων
Plural εὐδοκιμεῖσθε εὐδοκιμείσθων, εὐδοκιμείσθωσαν
Infinitive εὐδοκιμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοκιμουμενος εὐδοκιμουμενου εὐδοκιμουμενη εὐδοκιμουμενης εὐδοκιμουμενον εὐδοκιμουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐδοκίμουν ηὐδοκίμεις ηὐδοκίμειν*
Dual ηὐδοκιμεῖτον ηὐδοκιμείτην
Plural ηὐδοκιμοῦμεν ηὐδοκιμεῖτε ηὐδοκίμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐδοκιμούμην ηὐδοκιμοῦ ηὐδοκιμεῖτο
Dual ηὐδοκιμεῖσθον ηὐδοκιμείσθην
Plural ηὐδοκιμούμεθα ηὐδοκιμεῖσθε ηὐδοκιμοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἀρχίδαμοσ ὁ Ζευξιδάμου βασιλεύσασ ἐπιφανῶσ Λακεδαιμονίων, κατέλιπεν υἱὸν ἐκ γυναικὸσ εὐδοκίμου, Λαμπιδοῦσ, Ἆγιν, καί πολὺ νεώτερον ἐξ Εὐπωλίασ τῆσ Μελησιππίδα θυγατρόσ, Ἀγησίλαον. (Plutarch, Agesilaus, chapter 1 1:1)
  • ἦν δὲ πόλεωσ μὲν ὁ Νομᾶσ ἐπιφανοῦσ ἐν Σαβίνοισ τῆσ Κύρεων, ἀφ’ ἧσ καὶ Κυρίτασ Ῥωμαῖοι σφᾶσ αὐτοὺσ ἅμα τοῖσ ἀνακραθεῖσι Σαβίνοισ προσηγόρευσαν, υἱὸσ δὲ Πόμπωνοσ, ἀνδρὸσ εὐδοκίμου, τεσσάρων ἀδελφῶν νεώτατοσ· (Plutarch, Numa, chapter 3 4:1)
  • οὗτοσ ἔγημε τὴν Μένωνοσ τοῦ Θεσσαλοῦ θυγατέρα Φθίαν, ἀνδρὸσ εὐδοκίμου περὶ τὸν Λαμιακὸν πόλεμον γενομένου καὶ μέγιστον ἀξίωμα τῶν συμμάχων μετὰ Λεωσθένην λαβόντοσ. (Plutarch, chapter 1 4:1)
  • ὁ τοῦ Σουνιῶσ Εὐφρονίου ἐστίν, καὶ πάνυ γε, ὦ φίλε, ἀνδρὸσ οἱο͂ν καὶ σὺ τοῦτον διηγῇ, καὶ ἄλλωσ εὐδοκίμου, καὶ μέντοι καὶ οὐσίαν μάλα πολλὴν κατέλιπεν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 17:4)

Synonyms

  1. to be of good repute

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION