Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐδοκιμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐδοκιμέω

Structure: εὐδοκιμέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: the augm. is omitted in ionic

Sense

  1. to be of good repute, to be held in esteem, honoured, famous, popular, to be distinguished, to have influence

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοκιμῶ εὐδοκιμεῖς εὐδοκιμεῖ
Dual εὐδοκιμεῖτον εὐδοκιμεῖτον
Plural εὐδοκιμοῦμεν εὐδοκιμεῖτε εὐδοκιμοῦσιν*
SubjunctiveSingular εὐδοκιμῶ εὐδοκιμῇς εὐδοκιμῇ
Dual εὐδοκιμῆτον εὐδοκιμῆτον
Plural εὐδοκιμῶμεν εὐδοκιμῆτε εὐδοκιμῶσιν*
OptativeSingular εὐδοκιμοῖμι εὐδοκιμοῖς εὐδοκιμοῖ
Dual εὐδοκιμοῖτον εὐδοκιμοίτην
Plural εὐδοκιμοῖμεν εὐδοκιμοῖτε εὐδοκιμοῖεν
ImperativeSingular εὐδοκίμει εὐδοκιμείτω
Dual εὐδοκιμεῖτον εὐδοκιμείτων
Plural εὐδοκιμεῖτε εὐδοκιμούντων, εὐδοκιμείτωσαν
Infinitive εὐδοκιμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοκιμων εὐδοκιμουντος εὐδοκιμουσα εὐδοκιμουσης εὐδοκιμουν εὐδοκιμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐδοκιμοῦμαι εὐδοκιμεῖ, εὐδοκιμῇ εὐδοκιμεῖται
Dual εὐδοκιμεῖσθον εὐδοκιμεῖσθον
Plural εὐδοκιμούμεθα εὐδοκιμεῖσθε εὐδοκιμοῦνται
SubjunctiveSingular εὐδοκιμῶμαι εὐδοκιμῇ εὐδοκιμῆται
Dual εὐδοκιμῆσθον εὐδοκιμῆσθον
Plural εὐδοκιμώμεθα εὐδοκιμῆσθε εὐδοκιμῶνται
OptativeSingular εὐδοκιμοίμην εὐδοκιμοῖο εὐδοκιμοῖτο
Dual εὐδοκιμοῖσθον εὐδοκιμοίσθην
Plural εὐδοκιμοίμεθα εὐδοκιμοῖσθε εὐδοκιμοῖντο
ImperativeSingular εὐδοκιμοῦ εὐδοκιμείσθω
Dual εὐδοκιμεῖσθον εὐδοκιμείσθων
Plural εὐδοκιμεῖσθε εὐδοκιμείσθων, εὐδοκιμείσθωσαν
Infinitive εὐδοκιμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐδοκιμουμενος εὐδοκιμουμενου εὐδοκιμουμενη εὐδοκιμουμενης εὐδοκιμουμενον εὐδοκιμουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ τὸ τοῦ Θεμιστοκλέουσ εὖ ἔχει, ὃσ τῷ Σεριφίῳ λοιδορουμένῳ καὶ λέγοντι ὅτι οὐ δι’ αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν εὐδοκιμοῖ, ἀπεκρίνατο ὅτι οὔτ’ ἂν αὐτὸσ Σερίφιοσ ὢν ὀνομαστὸσ ἐγένετο οὔτ’ ἐκεῖνοσ Ἀθηναῖοσ. (Plato, Republic, book 1 37:4)
  • τῇ δὲ τῶν δικαίων εὐπραξίᾳ κοσμοῦντεσ τὴν συναναστροφὴν ἅπασιν ἀνθρώποισ εὐδόκιμοι καθειστήκεισαν. (Septuagint, Liber Maccabees III 3:5)
  • ἐπέμφθησαν δὲ τοῦ Φαβίων γένουσ τρεῖσ ἄνδρεσ εὐδόκιμοι καὶ τιμὰσ μεγάλασ ἔχοντεσ ἐν τῇ πόλει. (Plutarch, Camillus, chapter 17 1:2)
  • "ἄγε δή, ὦ μουσικῆσ θιασῶται, τίσ πρῶτοσ ἐχρήσατο μουσικῇ, ἀναμνήσατε τοὺσ ἑταίρουσ, καὶ τί εὑρ͂ε πρὸσ αὔξησιν ταύτησ ὁ χρόνοσ καί τίνεσ εὐδόκιμοι γεγόνασι τῶν τὴν μουσικὴν ἐπιστήμην μεταχειρισαμένων ἀλλὰ μὴν καὶ εἰσ πόσα καὶ εἰσ τίνα χρήσιμον τὸ ἐπιτήδευμα. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 2 1:11)
  • εἰσὶ δὲ τοιοῦτοι οἵ τ’ ἀγαθοὶ κατ’ ἀρετὴν καὶ οἱ εὐδόκιμοι ἢ ἐν ἅπασιν ἢ ἐν τοῖσ βελτίστοισ ἢ ἐν τοῖσ θαυμαζομένοισ ὑφ’ αὑτῶν ἢ ἐν τοῖσ θαυμάζουσιν αὐτούσ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 4 11:3)
  • ὦ Μένων, πρὸ τοῦ μὲν Θετταλοὶ εὐδόκιμοι ἦσαν ἐν τοῖσ Ἕλλησιν καὶ ἐθαυμάζοντο ἐφ’ ἱππικῇ τε καὶ πλούτῳ, νῦν δέ, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, καὶ ἐπὶ σοφίᾳ, καὶ οὐχ ἥκιστα οἱ τοῦ σοῦ ἑταίρου Ἀριστίππου πολῖται Λαρισαῖοι. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 2:4)

Synonyms

  1. to be of good repute

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION