Hellas Alive Dictionary - επιταξις

Ancient Greek-English Dictionary

ἐπίταξις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπίταξις ἐπιτάξεως

Structure: ἐπιταξι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: e)pita/ssw

Sense

injunction, assessment
a command, order

Declension

Third declension

	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἐπίταξις	ἐπιτάξει	ἐπιτάξεις
Genitive	ἐπιτάξεως	ἐπιτάξοιν	ἐπιτάξεων
Dative	ἐπιτάξει	ἐπιτάξοιν	ἐπιτάξεσιν*
Accusative	ἐπίταξιν	ἐπιτάξει	ἐπιτάξεις
Vocative	ἐπίταξι	ἐπιτάξει	ἐπιτάξεις

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

κολάζειν δὲ ἐν δίκῃ δούλουσ δεῖ καὶ μὴ νουθετοῦντασ ὡσ ἐλευθέρουσ θρύπτεσθαι ποιεῖν, τὴν δὲ οἰκέτου πρόσρησιν χρὴ σχεδὸν ἐπίταξιν πᾶσαν γίγνεσθαι, μὴ προσπαίζοντασ μηδαμῇ μηδαμῶσ οἰκέταισ, μήτ’ οὖν θηλείαισ μήτε ἄρρεσιν; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:52)
"τὴν μὲν τοῦ Αἰθίοποσ ἐπίταξιν οὐδὲν ἄν τισ ἄλλο πλὴν ἀχνυμένην σκυτάλην προσείποι κατ’ Ἀρχίλοχον, ὁ δὲ σὸσ ξένοσ Ἄμασισ ἡμερώτεροσ ἐν τοῖσ τοιούτοισ προβλήμασι καὶ μουσικώτεροσ γέγονεν ἐκέλευσε γὰρ αὐτὸν εἰπεῖν τὸ πρεσβύτατον καὶ τὸ κάλλιστον καὶ τὸ μέγιστον καὶ τὸ σοφώτατον καὶ τὸ κοινότατον, καὶ ναὶ μὰ Δία πρὸσ τούτοισ τὸ ὠφελιμώτατον, καὶ τὸ βλαβερώτατον καὶ τὸ ἰσχυρότατον καὶ τὸ ῥᾷστον ἆρ’ οὖν ἀπεκρίνατο καὶ διέλυσε τούτων ἕκαστον; (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 8 1:1)
πρῶτον μὲν γάρ, εἰ δεῖ τὰ κοινὰ τῶν ἰδίων εἰπεῖν πρότερον, τίν’ ἡμῖν ἡ πόλισ ἐπιτάξει τρόπον, ἄν τι δέῃ ποιεῖν; (Demosthenes, Speeches 31-40, 10:1)
διὸ λέγουσιν οὐ καλῶσ οἱ λόγου τοὺσ δούλουσ ἀποστεροῦντεσ καὶ φάσκοντεσ ἐπιτάξει χρῆσθαι μόνον· (Aristotle, Politics, Book 1 187:3)
ἡ γὰρ ἐπίταξισ ἡ περὶ τῶν ἀναγκαίων οὐδενὸσ μετέχει τῶν καλῶν. (Aristotle, Politics, Book 7 50:3)
εἰσὶ γὰρ αἱ πράξεισ τῆσ πόλεωσ τῶν μὲν ἀρχόντων τῶν δ’ ἀρχομένων, ἄρχοντοσ δ’ ἐπίταξισ καὶ κρίσισ ἔργον· (Aristotle, Politics, Book 7 81:2)
εἰ μὲν γὰρ προσδοξάσαι λέγει ᾗ διαφέρει τι τῶν ἄλλων, πάνυ γελοία γίγνεται ἡ ἐπίταξισ. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 408:4)

Synonyms

injunction
- ἐπίσκηψις (an injunction)
- τάξις (assessment)
- ἐπίταγμα (an injunction, command)
a command
- κελευσμός (an order, command)
- παράγγελμα (an order, command, by word of command)
- παραγγελία (a command or order, a charge)
- ἐντολή (injunction, order, command)
- ἡγητήρ (a commander)
- ἥγησις (command)
- ἐπιτακτήρ (a commander)
- ἐφέτης (a commander)
- διλοχῑ́της ( a commander of a δῐλοχίᾱ ‎)
- διάταξις (command)
- ἁρμόστωρ (a commander)
- πεντακοσιάρχης (the commander of)
- κόσμος (order)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐπίταξις

Sense

Declension

Examples

Synonyms

injunction

a command

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐπίταξις

Sense

Declension

Examples

Synonyms

injunction

a command

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어