ἐπιδρομή
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπιδρομή
Structure:
ἐπιδρομ
(Stem)
+
η
(Ending)
Sense
- a sudden inroad, a raid, attack, an inroad, on the sudden, off-hand
- a place to which ships run in, a landing-place
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὃσ ἐπειδὴ καταστρατοπεδεύσαντα τὸν Ἡρακλέα ἔμαθεν ἐν τῷ προσεχεῖ πεδίῳ, λῃστρικῶσ διασκευασάμενοσ ἐπιδρομῇ αἰφνιδίῳ ἐχρήσατο κατακοιμωμένου τοῦ στρατοῦ καὶ τῆσ λείασ ὅσῃ ἐπέτυχεν ἀφυλάκτῳ περιβαλόμενοσ ἀπήλασεν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 42 2:2)
- οἱ δὲ τοὺσ μὲν ἐγγὺσ πελάσαντασ ἀπέκτειναν, πρὸσ δὲ τοὺσ ἀφεστηκότασ ἠκροβολίζοντο, πλεονεκτούμενοι τῷ τε πλήθει καὶ τοῦ χωρίου τῇ χαλεπότητι, ὅτι ἐξ ὑπερδεξίου τοῖσ πολεμίοισ ἡ ἐπιδρομή τε καὶ ὁ ἀκροβολισμὸσ ἐγίνετο. (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 21 2:2)
- πάντων γενομένῳ κατὰ τὴν μάχην, τὸ πρότερον πταῖσμα ἐν τῇ ἐπιδρομῇ μέγα καὶ σὺν αἰσχύνῃ γενόμενον, ἐξ οὗ τῆσ τε δυνάμεωσ πολλοὺσ ἀπώλεσε καὶ αὐτὸσ ὀλίγου ἐδέησε σὺν τοῖσ περιλειφθεῖσιν ἐκ τῆσ τροπῆσ αἰχμάλωτοσ γενέσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 47 7:1)
- καὶ ἵνα καὶ κατὰ μέροσ εἴπωμεν καὶ τὰ ἅπερ αὐτῶν εἰσ τὴν εἰσαγωγικὴν τείνει τέχνην, καὶ αὐτὰ ἐπὶ λέξεωσ τίθησι Διοκλῆσ ὁ Μάγνησ ἐν τῇ Ἐπιδρομῇ τῶν φιλοσόφων, λέγων οὕτωσ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 48:5)
Synonyms
-
a sudden inroad
-
a place to which ships run in