- Ἀριστοτέλησ, ἐντελέχεια κινητοῦ. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, chapter 23 2:2)
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, chapter 23 2:2)
- ἡ γὰρ ἐντελέχεια χωρίζει, ὥστ’ εἰ ἡ οὐσία ἕν, οὐκ ἔσται ἐξ οὐσιῶν ἐνυπαρχουσῶν καὶ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον, ὃν λέγει Δημόκριτοσ ὀρθῶσ· (Aristotle, Metaphysics, Book 7 218:1)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 218:1)
- τοῦ αὐτοῦ γὰρ λόγου, καὶ ἡ οὐσία ἓν οὕτωσ, ἀλλ’ οὐχ ὡσ λέγουσί τινεσ οἱο͂ν μονάσ τισ οὖσα ἢ στιγμή, ἀλλ’ ἐντελέχεια καὶ φύσισ τισ ἑκάστη. (Aristotle, Metaphysics, Book 8 47:3)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 47:3)
- συμβαίνει δὲ κινεῖσθαι ὅταν ἡ ἐντελέχεια ᾖ αὐτή, καὶ οὔτε πρότερον οὔθ’ ὕστερον. (Aristotle, Metaphysics, Book 11 137:1)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 137:1)
- ἀλλ’ ὅμωσ οὐχ ἡ τοῦ χαλκοῦ ἐντελέχεια, ᾗ χαλκόσ, κίνησίσ ἐστιν. (Aristotle, Metaphysics, Book 11 137:5)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 137:5)
- Ἀριστοτέλησ δυνάμει μὲν εἰσ ἄπειρον ἐντελεχείᾳ δ̓ οὐδαμῶσ. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, 1:2)
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, 1:2)
- τὸ γὰρ δυνάμει ὂν καὶ μὴ ἐντελεχείᾳ τὸ ἀόριστόν ἐστιν. (Aristotle, Metaphysics, Book 4 97:3)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 97:3)
- μὲν γὰρ ἐνδέχεται ἅμα ταὐτὸ εἶναι τὰ ἐναντία, ἐντελεχείᾳ δ’ οὔ. (Aristotle, Metaphysics, Book 4 133:1)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 133:1)
- καὶ ἡ ἀρχὴ τῆσ κινήσεωσ τῶν φύσει ὄντων αὕτη ἐστίν, ἐνυπάρχουσά πωσ ἢ δυνάμει ἢ ἐντελεχείᾳ. (Aristotle, Metaphysics, Book 5 50:2)
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 50:2)
