Hellas Alive Dictionary - εξαπαταω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐξαπατάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξαπατάω ἐξαπατήσω

Structure: ἐξ (Prefix) + ἀπατά (Stem) + ω (Ending)

Sense

to deceive or beguile thoroughly, in

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξαπάτω	ἐξαπάτᾳς	ἐξαπάτᾳ
	Dual		ἐξαπάτᾱτον	ἐξαπάτᾱτον
	Plural	ἐξαπάτωμεν	ἐξαπάτᾱτε	ἐξαπάτωσιν*
Subjunctive	Singular	ἐξαπάτω	ἐξαπάτῃς	ἐξαπάτῃ
	Dual		ἐξαπάτητον	ἐξαπάτητον
	Plural	ἐξαπάτωμεν	ἐξαπάτητε	ἐξαπάτωσιν*
Optative	Singular	ἐξαπάτῳμι	ἐξαπάτῳς	ἐξαπάτῳ
	Dual		ἐξαπάτῳτον	ἐξαπατῷτην
	Plural	ἐξαπάτῳμεν	ἐξαπάτῳτε	ἐξαπάτῳεν
Imperative	Singular		ἐξαπᾶτᾱ	ἐξαπατᾶτω
	Dual		ἐξαπάτᾱτον	ἐξαπατᾶτων
	Plural		ἐξαπάτᾱτε	ἐξαπατῶντων, ἐξαπατᾶτωσαν
Infinitive		ἐξαπάτᾱν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξαπατων ἐξαπατωντος	ἐξαπατωσα ἐξαπατωσης	ἐξαπατων ἐξαπατωντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξαπάτωμαι	ἐξαπάτᾳ	ἐξαπάτᾱται
	Dual		ἐξαπάτᾱσθον	ἐξαπάτᾱσθον
	Plural	ἐξαπατῶμεθα	ἐξαπάτᾱσθε	ἐξαπάτωνται
Subjunctive	Singular	ἐξαπάτωμαι	ἐξαπάτῃ	ἐξαπάτηται
	Dual		ἐξαπάτησθον	ἐξαπάτησθον
	Plural	ἐξαπατώμεθα	ἐξαπάτησθε	ἐξαπάτωνται
Optative	Singular	ἐξαπατῷμην	ἐξαπάτῳο	ἐξαπάτῳτο
	Dual		ἐξαπάτῳσθον	ἐξαπατῷσθην
	Plural	ἐξαπατῷμεθα	ἐξαπάτῳσθε	ἐξαπάτῳντο
Imperative	Singular		ἐξαπάτω	ἐξαπατᾶσθω
	Dual		ἐξαπάτᾱσθον	ἐξαπατᾶσθων
	Plural		ἐξαπάτᾱσθε	ἐξαπατᾶσθων, ἐξαπατᾶσθωσαν
Infinitive		ἐξαπάτᾱσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξαπατωμενος ἐξαπατωμενου	ἐξαπατωμενη ἐξαπατωμενης	ἐξαπατωμενον ἐξαπατωμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξήπατων	ἐξήπατᾱς	ἐξήπατᾱν*
	Dual		ἐξηπᾶτᾱτον	ἐξηπάτᾱτην
	Plural	ἐξηπᾶτωμεν	ἐξηπᾶτᾱτε	ἐξήπατων
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξηπάτωμην	ἐξηπᾶτω	ἐξηπᾶτᾱτο
	Dual		ἐξηπᾶτᾱσθον	ἐξηπάτᾱσθην
	Plural	ἐξηπάτωμεθα	ἐξηπᾶτᾱσθε	ἐξηπᾶτωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ δὲ Ἀπόλλων προσποιεῖται μὲν πάντα εἰδέναι καὶ τοξεύειν καὶ κιθαρίζειν καὶ ἰατρὸσ εἶναι καὶ μαντεύεσθαι καὶ καταστησάμενοσ ἐργαστήρια τῆσ μαντικῆσ τὸ μὲν ἐν Δελφοῖσ, τὸ δὲ ἐν Κλάρῳ καὶ ἐν Διδύμοισ ἐξαπατᾷ τοὺσ χρωμένουσ αὐτῷ λοξὰ καὶ ἐπαμφοτερίζοντα πρὸσ ἑκάτερον τῆσ ἐρωτήσεωσ ἀποκρινόμενοσ, ὡσ ἀκίνδυνον εἶναι τὸ σφάλμα. (Lucian, Dialogi deorum, 2:1)
εὔχεσθε τοῖσ θεοῖσι τοῖσ Ὀλυμπίοισ καὶ ταῖσ Ὀλυμπίαισι καὶ τοῖσ Πυθίοισ καὶ ταῖσι Πυθίαισι καὶ τοῖσ Δηλίοισ καὶ ταῖσι Δηλίαισι τοῖσ <τ’> ἄλλοισ θεοῖσ, εἴ τισ ἐπιβουλεύει τι τῷ δήμῳ κακὸν τῷ τῶν γυναικῶν ἢ ’πικηρυκεύεται Εὐριπίδῃ Μήδοισ <τ’> ἐπὶ βλάβῃ τινὶ τῇ τῶν γυναικῶν, ἢ τυραννεῖν ἐπινοεῖ ἢ τὸν τύραννον συγκατάγειν, ἢ παιδίον ὑποβαλλομένησ κατεῖπεν, ἢ δούλη τινὸσ προαγωγὸσ οὖσ’ ἐνετρύλλισεν τῷ δεσπότῃ ἢ πεμπομένη τισ ἀγγελίασ ψευδεῖσ φέρει, ἢ μοιχὸσ εἴ τισ ἐξαπατᾷ ψευδῆ λέγων καὶ μὴ δίδωσιν ἃν ὑπόσχηταί ποτε, ἢ δῶρά τισ δίδωσι μοιχῷ γραῦσ γυνή, ἢ καὶ δέχεται προδιδοῦσ’ ἑταίρα τὸν φίλον, κεἴ τισ κάπηλοσ ἢ καπηλὶσ τοῦ χοῶσ ἢ τῶν κοτυλῶν τὸ νόμισμα διαλυμαίνεται, κακῶσ ἀπολέσθαι τοῦτον αὐτὸν κᾠκίαν ἀρᾶσθε, ταῖσ δ’ ἄλλαισιν ὑμῖν τοὺσ θεοὺσ εὔχεσθε πάσαισ πολλὰ δοῦναι κἀγαθά. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric 1:1)
ἀνθ’ ὧν καὶ ἀπομνημονεύων τῇ Θέτιδι τὴν εὐεργεσίαν ἐξαπατᾷ τὸν Ἀγαμέμνονα ὄνειρόν τινα ψευδῆ ἐπιπέμψασ, ὡσ πολλοὶ τῶν Ἀχαιῶν ἀποθάνοιεν. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 40:4)
Λάμπων δ’ ὄμνυσ’ ἔτι καὶ νυνὶ τὸν χῆν’, ὅταν ἐξαπατᾷ τι. (Aristophanes, Birds, Agon, epirrheme 1:19)
ταὐτὸ δὴ τοῦτο τοῖσ πράγμασιν ὑπάρχον ἐξαπατᾷ τοὺσ πολλούσ, ὡσ, ἂν οἰκίασ μεγάλασ περιβάλωνται καὶ πλῆθοσ ἀνδραπόδων καὶ χρημάτων συναγάγωσιν, ἡδέωσ βιωσομένουσ. (Plutarch, De virtute et vitio, chapter, section 1 2:1)

Synonyms

to deceive or beguile thoroughly
- ποιμαίνω (to beguile, to deceive)
- σαίνω (to beguile, cozen, deceive)
- ψεύδω (to cheat by lies, beguile, to be cheated)

Derived

ἀπατάω (to cheat, trick, outwit)
παραπατάω (to deceive, cajole)
προεξαπατάω (to deceive before)
προσαπατάω (to deceive besides)
προσεξαπατάω (to deceive besides)
συνεξαπατάω (to cheat together or also)
ὑπεραπατάομαι (to be deceived excessively)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐξαπατάω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to deceive or beguile thoroughly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐξαπατάω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to deceive or beguile thoroughly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어