Sense

1. to make quite straight, set right, amend, to make up, to amend for oneself, to take full security for . .

Examples

• λέγοντοσ, ἀνασκοποῦντασ εἴ τι τοιοῦτο λανθάνομεν ἁμαρτάνοντεσ, ῥᾷστον γάρ ἐστι τῶν ὄντων τὸ μέμψασθαι τὸν πλησίον, ἀχρήστωσ τε καὶ κενῶσ γιγνόμενον, ἂν μὴ πρόσ τινα διόρθωσιν ἢ φυλακὴν ἀναφέρηται τῶν ὁμοίων. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 6 5:1)
• οὐ γὰρ μόνον ἐκεῖνον ἐκέλευσε πολιορκεῖν αὖθισ περιτειχίσαντασ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ Μακεδόσι πικρῶσ ἀντέγραψε δεξαμένοισ τοῦ ὁρ́κου τὴν διόρθωσιν. (Plutarch, chapter 12 3:2)
• ἀλλὰ τὸ πλεῖστον ἦν τῆσ τοιαύτησ διατριβῆσ ἔργον ἐπαινεῖν τι τῶν καλῶν, ἢ τῶν αἰσχρῶν ψέγειν, μετὰ παιδιᾶσ καὶ γέλωτοσ, ἐλαφρῶσ ὑποφέροντοσ εἰσ νουθεσίαν καὶ διόρθωσιν. (Plutarch, Lycurgus, chapter 25 2:1)
• καὶ ὁ περὶ τὴν τεκνοποιίαν νόμοσ πρὸσ ταύτην τὴν διόρθωσιν. (Aristotle, Politics, Book 2 221:1)
• ἀλλ’ ἔχει διόρθωσιν ὁ τοῦ πολίτου διορισμόσ. (Aristotle, Politics, Book 3 19:3)

Similar forms

• διόρθωσιν (39)
• διορθώσεως (21)
• διορθῶσαι (15)
• διορθώσει (13)
• διόρθωσις (12)
• διορθοῦν (11)
• διορθώσεις (6)
• διορθώσας (4)
• διόρθωμα (3)
• διορθώσιος (3)
• διορθωτικόν (3)
• διορθοῦντα (2)
• διορθώματι (2)
• διορθώσιας (2)
• διορθοῦται (2)
• διορθῶν (2)
• διορθώσῃ (2)
• διορθωθῇ (1)
• διόρθωσίν (1)
• διορθωτὴν (1)
• διορθοῦμαι (1)
• διορθώσατε (1)
• διορθώσοντα (1)
• διορθωτοῦ (1)
• διορθωτὴς (1)
• διορθοῦν‧ (1)
• διορθωθέντα (1)
• διορθώσειν (1)
• διόρθωσιν‧ (1)
• διορθωτὰς (1)
• διορθοῖ (1)
• διορθώματα (1)
• διορθώσητε (1)
• διορθώσομαι (1)
• διορθωτικός (1)
• διορθωθῆναι (1)
• διορθώσεται (1)
• διορθωτής (1)
• διορθωταὶ (1)
• διορθεύων (1)
• διόρθωμά (1)
• διορθῶσαί (1)
• διόρθωσισ‧ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.